Fatherland (1994)

(«Η Γη Των Πατέρων Μας»)
Θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που προσπαθεί να απαντήσει στην ερώτηση, τι θα είχε συμβεί αν ο Χίτλερ είχε κερδίσει τον Πόλεμο; Βασισμένο στο ιδιοφυές, ομότιτλο βιβλίο του Ρόμπερτ Χάρις -ένα μυθιστόρημα που μοιάζει γραμμένο για να γυριστεί ταινία- καταφέρνει να το κάνει σούπα. Του έχουν αφαιρεθεί όλα τα ζωτικά στοιχεία, έχουν αλλάξει βασικά σημεία στην πλοκή χωρίς εμφανή σκοπό, έχει αλλάξει μέχρι και το συγκλονιστικό φινάλε, μην τυχόν και παρανοηθεί κάτι εναντίον των Αμερικανών. Παρότι μεταφορά για την τηλεόραση, ούτε εκεί δεν βλέπεται. Μεγάλη απογοήτευση. 

Ούτε η παρουσία του μεγάλου Ρούτγκερ Χάουερ δεν το σώζει.

Follow @CineTwts

Λούφα Και Παραλλαγή (1984)

(«Loaf and Camouflage»)
Σάτιρα της ελληνικής κοινωνίας, τοποθετημένη στην πολύ ιδιαίτερη εποχή της Χούντας των Συνταγματαρχών. Μια από τις καλύτερες κωμωδίες του νεότερου ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχειλίζει από ειρωνεία ενώ οι καυστικές ατάκες πέφτουν σωρηδόν. Παράλληλα, το αστεράτο καστ, βοήθησε στην ευρεία αποδοχή του κοινό και την εισπρακτική επιτυχία. 

Τυχαίνει να είναι μια απο τις πρώτες φορές που θυμάμαι τον εαυτό μου στον κινηματογράφο.

Follow @CineTwts

Hasta La Vista (2011)

(«Come As You Are»)
Μετριοπαθής αλλά αισιόδοξη κωμωδία. Μάλλον εμπνευσμένη από το «Intouchables». Δυστυχώς, η ιστορία είναι πολύ προβλέψιμη και οι διάλογοι όχι όσο αιχμηροί θα έπρεπε, δεν νομίζω ότι οι Βέλγοι εκμεταλλεύτηκαν σωστά το θέμα τους. Από την άλλη, οι τρείς πρωταγωνιστές είναι πολύ καλοί και η ταινία στο τέλος θα σου αφήσει μια καλή αίσθηση, πράγμα σπάνιο και πολλές φορές ανεκτίμητο. 

Follow @CineTwts

Incendies (2010)

(«Μέσα Από Τις Φλόγες»)
Θρίλερ μυστηρίου που μετεξελίσσεται σε βαρύ οικογενειακό δράμα και λίγο πριν το τέλος, επανέρχεται  με τη λύση του μυστήριου ώστε να γιγαντωθεί το δράμα. Παρότι βαρετή η θεματολογία της, ο Ντένις Βιλνέβ με την υποδειγματική σκηνοθεσία του και αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές του, καταφέρνει ένα συναρπαστικό “ταξίδι” στην εμπόλεμη Μέση Ανατολή. 

Η σκηνή στο "λεωφορείο" με έκανε και δάκρυσα.

Follow @CineTwts