Τσίου... (2005)

Κωμωδία. Είναι αρκετά δύσκολο να ασχοληθείς με το θέμα των ναρκωτικών μέσα από τις φόρμες της κωμωδίας. Ο Μάκης Παπαδημητράτος στην πρώτη του μόλις ταινία, τα καταφέρνει περίφημα. Παρόλη την ανάλαφρη ατμόσφαιρα δεν εμπίπτει σε υπερβολές, διαστρεβλώσεις και άλλες ευκολίες προς όφελος του χαχανητού, αντιθέτως παραμένει ρεαλιστική με διαλόγους βγαλμένους από τη σύγχρονη Αθήνα.

Πολύ στριμωγμένο μπάτζετ, αξιοπρεπές αποτέλεσμα.

Follow @CineTwts

Three (2005)

***
(«3», «Survival Island»)
Ψυχολογικό θρίλερ. Δεν σου γεμίζει το μάτι, και μόνο από την αφίσα δεν μπορείς να περιμένεις πολλά παραπάνω από ένα βιντεακού χαρακτήρα ψευτοερωτικό τρίγωνο σε μια απομονωμένη παραλία με άσχημη κατάληξη. Κι όμως είναι κάτι παραπάνω. Είχε ένα πολλά υποσχόμενο σενάριο το οποίο έχει καταστραφεί από την προχειρότητα που γυρίστηκε/μονταρίστηκε. Από την άλλη μπορείς να το δεις μόνο για το οφθαλμόλουτρο που προσφέρει η Κέλυ Μπρουκ. 

Follow @CineTwts

A Cock And A Bull Story (2005)

**1/2
(«Tristram Shandy: A Cock and Bull Story»)
Κωμωδία. Μια ταινία για το πώς γυρίζεται μια ταινία που βασίζεται σε ένα βιβλίο για το πώς γράφεται ένα βιβλίο, το οποίο δεν τελειώνει ποτέ, ούτε η ταινία (το έγραψα πολλές φορές και κράτησα την καλύτερή μου προσπάθεια). Δεν έπιασα όλα τα αστεία, δυσκολεύτηκα να το παρακολουθήσω. Είχα και περισσότερες προσδοκίες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο Κούγκαν – Μπράιντον και τον σκηνοθέτη Μάικλ Γουίντερμποτομ που αργότερα έκαναν το «The Trip» σειρά και ταινία.

Follow @CineTwts

Next Door (2005)

****
(«Naboer», «Η Διπλανή Πόρτα»)
Ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου. Συνέχεια κάτι ελλοχεύει, υπονοούνται πολλά χωρίς να βλέπεις κάτι. Πάνω που πιάνεις που το πάει, σου ρίχνει δύο απανωτές σφαλιάρες και μένεις με το σαγόνι πεσμένο να προσπαθείς να καταλάβεις από που ήρθε αυτό;! Η κλιμακωτή αποκάλυψη του μυστηρίου γίνεται μέσα από το ευφυές μοντάζ αλλά και από το περιβάλλον που συμβάλει στην ταινία σαν ένας επιπλέον χαρακτήρας.

Follow @CineTwts