Το "αριστούργημα" του Βούλγαρη αλλά και του Ελληνικού Κινηματογράφου. Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου (κινηματογραφικά μιλόντας) και έπρεπε να έρθει ένας "Κυνόδοντας" και ένα "PVC-1" για να ανακουφιστούμε και να πιστούμε πως οι Έλληνες δεν είναι ανίκανοι να παραδώσουν κάτι σύγχρονο και υψιλού επιπέδου κρινόμενο με τα διεθνή στάνταρ. Ο Βούλγαρης είναι τρομερά υπερεκτιμημένος κυρίως από κριτικούς παλαιάς κοπής -που για κάποιο λόγο, ίσως απο σεβασμό- οι νεότεροι δεν θέλουν να προδώσουν.
Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1972, σήκωσε όλα τα βραβεία αλλά πήρε και το βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Άλλες εποχές τότε, δεν είχαμε καλά καλά ξεμπερδέψει με την χούντα ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή