Η δεύτερη ταινία του Βούλγαρη δύο χρόνια μετά το "Προξενιό Της Άννας". Εξίσου βαρετή (παρότι σάρωσε τα βραβεία στη Θεσσαλονίκη), είναι της περιόδου που στην Ελλάδα αν μια ταινία δεν ήταν αργή, αυθαίρετη και αλληγορική δεν ήταν τέχνη. Νεορεαλισμός στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου.
Ουτε εμενα μου αρεσε η συγκεκριμενη ταινια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δεις τις ησυχες μερες του Αυγουστου
Ισως τη βρεις κι αυτη ψιλοβαρετη
Αλλα νομιζω σκιαγραφει πολυ ομορφα τις καλοκαιρινες μερες των ανθρωπων σε μια πολη, αυτο το παραξενα ησυχο που περιφερεται παντου
Θα το δω, εξάλλου έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να δω όλες τις ταινίες του Βουλγαρη, για να είμαι σίγουρος όταν θα λέω ότι ο "τύπος κοροϊδεύει". Το να είναι αργή δεν με πειράζει αν χρειάζεται για την ταινία, τον Αγγελόπουλο δεν τον βρίσκω πάντα βαρετό ή αργο (λάθος, αργό τον βρίσκω πάντα).
ΔιαγραφήΧαχα, ok!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω καποιες ταινιες του
Ηθελα κι εγω πριν λιγα χρονια να τον γνωρισω
Οι ησυχες μερες του Αυγουστου παραμενει η αγαπημενη απ' οσες εχω δει. Νομιζω πως τα θεματα του ειναι αρκετα περιεργα. Τουλαχιστον δεν τα κατανοω πληρως, στο γιατι να γινουν ταινιες. Δεν το λεω και με σιγουρια
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ LINK ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ?
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς δεν μπόρώ να σε βοηθήσω σε αυτό, μπορείς αν θες να ψάξεις κάποιον ελληνικό tracker.
Διαγραφή