Η σύγκριση με το σουηδικό πρωτότυπο είναι αναπόφευκτη. Καθώς παρακολουθούσα το αμερικάνικο, σκεφτόμουν ότι οι διαφορές είναι μικρές αλλά στρεφόμουν οριακά προς το σουηδικό. Στο τέλος, το αμερικάνικο με έχασε, αφού θεωρεί σκόπιμο (ως μέρος μια τριλογίας) να τοποθετηθεί το φινάλε περίπου στο δίωρο και άλλη μισή ώρα να εισαγάγει το επόμενο επεισόδιο. Τέλος, επειδή όλη η ταινία είναι ο χαρακτήρας της Λίσμπεθ, το σουηδικό πήρε κι άλλους πόντους αφού η απόδοση της Νoomi Rapace μου κόλλησε καλύτερα από αυτή της Rooney Mara.
χάρηκα που ο Φίντσερ συμπεριέλαβε και τις σκληρές σκηνές του βιβλίου, στεναχωρήθηκα που για άλλη μια φορά το έκανε ανεμικά
ΑπάντησηΔιαγραφή