31 Ιανουαρίου 2012

Atlantic City (1980)

***
Σου δημιουργεί έντονα την αίσθηση της νοσταλγίας, για κάτι που δεν έχεις ζήσει όμως. Είναι καλή ταινία, ήπιων τόνων στην οποία όμως δεν μπόρεσα ποτέ να ταυτιστώ.

Senna (2010)

****
Συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ που μέσα από τη πίεση των αγώνων της φόρμουλα ένα, αναδεικνύει την κόντρα και τον χαρακτήρα δυο πρωταγωνιστών της, του Σέννα και του Προστ. Δες το ασχέτως αν ξερεις τι είναι φόρμουλα ένα.

The Night Of The Hunter (1955)

***1/2
Αν αναλογιστείς την ηλικία της ταινίας αντιλαμβάνεσαι πόσο ανατρεπτική είναι. Ο δολοφόνος είναι ο αγαπητός "ιερέας" (μην ανησυχείς δεν σου χαλάω την ταινία), όχι σε b-movie αλλά σε ταινία του Τσαρλς Λότον με τον πολύ Ρόμπερτ Μίτσαμ.

Autumn Sonata (1978)

****
Καθηλωτικό! Αν τύχει και το πάρει το μάτι σου σε ζάπινγκ, δεν θα μπορέσεις να ξεφύγεις. Τρομερές ερμηνείες σε δράμα που δικαιώνει τη φήμη του σκηνοθέτη του.

The Pervert's Guide To Cinema (2006)

****1/2
Ο Σλαβόι Ζίζεκ είναι σήμερα ροκ σταρ της ψυχανάλυσης. Πολύ βαθιά σκέψη και πολύ διαβασμένος. Ευτυχώς για εμάς (τους σινεφίλ) έχει ένα πάθος με το σινεμά και θέλησε να κάνει ένα -τύπου- ντοκιμαντέρ όπου θα αναλύει -όπως αυτός πιστεύει, τις αγαπημένες του ταινίες (πολύ καλές επιλογές). Το προτείνω ανεπιφύλαχτα σε όποιον έχει κόλλημα με το σινεμά και θέλει να ακούσει μια διαφορετική ανάλυση σε βάθος.

The Manchurian Candidate (1962)

****
Ανεξαρτήτως αν σου αρέσει, αυτή η ταινία μετά από 50 χρόνια είναι ακόμα φρέσκια. Ψυχολογικό θρίλερ με άρτια σκηνοθεσία, στιβαρό σενάριο και πολύ καλές ερμηνείες. Δεν έχω κανένα παράπονο.

The Entitled (2011)

****
Τολμώ να πω ότι είναι από τις καλύτερες ταινίες του 2011. Σφιχτοδεμένο και πανέξυπνο σενάριο (ίσως μόνο του λείπει η φινέτσα). Θρίλερ χιτσκοκικού χαρακτήρα που η κάθε σκηνή μετράει στο φινάλε. Από ερμηνείες έχει ενα πρόβλημα στους πρωτοεμφανιζόμενους αλλά γενικά είναι πολύ καλές.

29 Ιανουαρίου 2012

The Girl With The Dragon Tattoo (2009)

***1/2
Καλή ταινία, καλύτερη του αμερικάνικου ριμέικ. Τρομερή ατμόσφαιρα, συνέχεια ανατροπές, πολύ καλός ο χαρακτήρας της Λίσμπεθ. Δεν με νοιάζει αν δεν είναι πιστό στο βιβλίο, δεν το έχω διαβάσει και ούτε πρόκειται.

Marnie (1964)

***
Ακόμα και ο Χίτσκοκ μπορεί να έχει τις μέτριες στιγμές του. Από τεχνικής άποψης είναι άρτια, αλλά το θέμα της είναι βαρετό και δεν αναπτύσεται σωστά. Ο Κόνερι είναι αρκετός στον ρόλο του, ο χαρακτήρας της Μάρνι όμως είναι πολύ απαιτητικός και η Χέντρεν δεν ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις.

28 Ιανουαρίου 2012

Black Sabbath (1963)

***
Τρείς μισάωρες ταινίες, όλες με σκοπό να σας κάνουν να τρομάξετε ή μάλλον να κάνουν το κοινό του '60 να τρομάξει. Η πρώτη είναι κυρίως άσκηση του Μπάβα στην τεχνική του σασπένς (μαζί με λίγο μπούτι της Μισέλ Μερσιέ). Η δεύτερη είναι λίγο πιο συγκροτημένη, μια παραλλαγή του μύθου των βρυκολάκων. Εδώ έχει τρομερά πλάνα σε φυσικά τοπία, εντελώς γκόθικ. Η τρίτη είναι ίσως και η καλύτερη, όπου η πρωταγωνίστρια στοιχειώνεται από μια νεκρή.

27 Ιανουαρίου 2012

Dersu Uzala (1975)

****1/2
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι, αν έχεις ευκαιρία να το δεις στο "πανί", μην την χάσεις! Προφανώς και όπου αλλού το πετύχεις, δες το. Επιπλέον έχει τόσο ωραίες αφίσες που αποφάσισα να ποστάρω και τις υπολοιπες. Τι να σου πω για μια ταινία που παίρνει 4.5/5?

Alone With Her (2006)

**1/2
Είναι καλό όσον αφορά μια πρώτη προσπάθεια στον χώρο. Αν το έβλεπα στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης π.χ., δεν θα μου πέρναγε αδιάφορο. Τώρα, αν πρέπει να το κρίνω σαν ολοκληρωμένη ταινία, δεν φτουράει. Ερασιτεχνική δουλειά από κάθε άποψη.

A Shock To The System (1990)

****
Σοβαρή ταινία, μιλάμε τώρα για ταινία από αυτές που είχαν τα πάντα (όπως όριζαν τα "πάντα" το 1990). Πολύ καλός (και που δεν είναι) ο Κέιν, σφιχτοδεμένο σενάριο, σασπένς και ανατροπές. Επιπλέον, χτυπάει το σύστημα από μέσα, τι άλλο θες για να διασκεδάσεις;

J'ai tué ma mère (2009)

**
Δεν άντεχα να το βλέπω. Δεν μπορούσα καν να συγκεντρωθώ στην οθόνη, δεν είναι η εφηβική/gay θεματολογία του, είναι που δεν μπορούσα να ταυτιστώ με κανέναν χαρακτήρα, με καμοία κατάσταση (παρότι έχω ζήσει παρόμοιες).

Little Miss Sunshine (2006)

***1/2
Ντραμακομεντί όπως αποκαλούμε πλέον αυτό το είδος, δράμα μεταμφιεσμένο σε κομεντί. Μου άρεσει γιατι κρατάει χαμηλό προφίλ και δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της. Τεσπα, εμένα με συγκίνησε.

Juno (2007)

**1/2
Βαρετό, άνοστο, γλυκερό, εφηβικό, δεν καταλαβαίνω καν από που προέκυψε η σεναριακή διάκριση.

The Medusa Touch (1978)

***1/2
Πρώτον, οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι και οι ηθοποιοί πολύ καλοί στο ρόλο τους. Δεύτερον, η ταινία είναι γεμάτη σασπένς και μπόλικη μαυρίλα. Τρίτον, περιέχει και μεγάλες καταστροφές (χωρίς ψηφιακά εφέ προφανώς). Έχει τις χοντροκοπιές της και τις σεναριακές τρύπες, αλλά βλέπεται περισσότερο από ευχάριστα.

26 Ιανουαρίου 2012

Theo In Memoriam

Δεν είναι ωραίο να κρυβόμαστε, η κοινή γνώμη ήθελε τις ταινίες του Αγγελόπουλου για γέλια ή για ύπνους. Η αλήθεια είναι ότι οι ταινίες του αναφέρονται σε περιορισμένο κοινό και αρκετά σινεφίλ. Όμως και μόνο ότι το όνομά του φιγουράρει σε κάθε "Παγκόσμια Ιστορία Κινηματογράφου", σε κάθε λίστα με μεγάλους σκηνοθέτες δεν είναι τυχαίο γεγονός. Η αγαπημένη μου ταινία του είναι το "Ταξίδι στα Κύθηρα" και θα το βάλω σήμερα να το δω, προς τιμήν του μεγαλύτερου Έλληνα auter σκηνοθέτη.

Το επόμενο βίντεο έγινε με απόλυτο σεβασμό προς το όνομά σου.

The Children (2008)

**
Δεν μπορώ να καταλάβω πως την πάτησα και κάθησα και είδα αυτή την πατάτα. Παντελώς προβλέψιμο, τεράστια ερωτιματικά στο σενάριο, ούτε καν ατμόσφαιρα σωστή δεν κατάφερε να κάνει. Μέτριο, και είμαι επιεικής.

25 Ιανουαρίου 2012

The Girl With The Dragon Tattoo (2011)

***1/2
Η σύγκριση με το σουηδικό πρωτότυπο είναι αναπόφευκτη. Καθώς παρακολουθούσα το αμερικάνικο, σκεφτόμουν ότι οι διαφορές είναι μικρές αλλά στρεφόμουν οριακά προς το σουηδικό. Στο τέλος, το αμερικάνικο με έχασε, αφού θεωρεί σκόπιμο (ως μέρος μια τριλογίας) να τοποθετηθεί το φινάλε περίπου στο δίωρο και άλλη μισή ώρα να εισαγάγει το επόμενο επεισόδιο. Τέλος, επειδή όλη η ταινία είναι ο χαρακτήρας της Λίσμπεθ, το σουηδικό πήρε κι άλλους πόντους αφού η απόδοση της Νoomi Rapace μου κόλλησε καλύτερα από αυτή της Rooney Mara.

24 Ιανουαρίου 2012

No Mercy (2010)


***1/2
Η ταινία είναι καλή, με αρκετές ανατροπές τη σωστή χρονική στιγμή. Έχει κάμποσες "τρύπες" το σενάριο αλλά το προσπερνάς αφού η τελική εντύπωση είναι θετική. Επίσης, με διασκέδασε πολύ η σχέση της θηλυκής ντετέκτιβ με τον πολλά-βαρύ αρσενικό ντετέκτιβ. Το φινάλε είναι μακρύ αλλά εντυπωσιακό και ανταποδοτικό.



21 Ιανουαρίου 2012

Pushing Tin (1999)

Ατζελίνα Τζολί
Αν θες να θαυμάσεις την Ατζελίνα Τζολί - πριν γίνει η αψεγάδιαστη σύζυγος του αψεγάδιαστου Μπρατ Πιτ - όταν ακόμα ήταν γήινα όμορφη, όταν είχε ανθρώπινη υπόσταση και όχι αυτή του ειδώλου της κινηματογραφικής βιομηχανίας, αυτή είναι η ταινία σου.
(και τώρα δύο λόγια για την ταινία...πφφφ) 
***1/2
Θα την απολαύσεις αν μεγάλωσες τη δεκαετία του 90 . Εύκολη ιστορία, σχετικά προβλέψιμη, αλλά πολύ διασκεδαστική. Μάντεψε ποιά παίζει την γυναίκα του Κιούζακ, χωρίς να δεις το όνομά της στους τίτλους! (αγνώριστη)

20 Ιανουαρίου 2012

Tinker Tailor Soldier Spy (2011)

***1/2
Παρότι μου αρέσουν τα περίπλοκα σενάρια, αυτό δεν μπορούσα να το παρακολουθήσω εύκολα, έχει αργό ρυθμό, πολλούς χαρακτήρες και πολύ μουντή ατμόσφαιρα. Στο δεύτερο μισό, χωρίς να άλλαζει κάτι δραματικά, το "έφαγα το παραμύθι" των διπλών πρακτόρων "and I had a splendid time!", που θα έλεγε και κάθε καθωσπρέπει βρετανός πρακτορας.

18 Ιανουαρίου 2012

Surveillance (2008)

**1/2
Η απόδειξη ότι ένα σενάριο με μια πολύ δυνατή ανατροπή δεν αρκεί για να γίνει ενδιαφέρουσα μια ταινία. Το σενάριο έχει τόσες τρύπες και ελείψεις που δεν πείθει ποτέ ενώ η σκηνοθεσία είναι μέτρια. Μα καλά αυτή η Jennifer Lynch, δεν δείχνει πρώτα το σενάριο στο μπαμπά της να της πει μια γνώμη;

16 Ιανουαρίου 2012

Old School (2003)

***
Γέλασα και το φχαριστήθηκα. Είναι ανδρική κωμωδία οπότε μην την βάλεις να την δεις με την καλή σου για να την εντυπωσιάσεις.

Revenge Of The Nerds IV: Nerds In Love (1994)

*
Δεν έχω λόγια. Μαζεύτηκαν ξανά όλοι οι ηθοποιοί και έκαναν άλλη μια αηδία.

Revenge Of The Nerds III: The Next Generation (1992)

*
Πολύ καιρό είχα να δω τόση κακή ταινία, χειρότερη της εξίσου κακής προηγούμενής της. Την τελευταία μισή ώρα την "έτρεχα" γιατί ήταν ανυπόφορη. Γυρισμένη κατευθείαν για την TV, με όλο το cast της πρώτης παραγωγής σύν την "νέα γενιά".

14 Ιανουαρίου 2012

Revenge Of The Nerds II: Nerds In Paradise (1987)

*1/2
Αναπάντεχα κακή συνέχεια της απολαυστικής πρώτης "εκδίκησης". Σαχλή, αφελής και άρρυθμη. Βέβαια έχει άλλο σκηνοθέτη και άλλους σεναριογράφους.

Revenge Of The Nerds (1984)

***
Δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζει ιδιαίτερα από τις υπόλοιπες αμερικάνικες κωμωδίες της εποχής, ήταν όμως από τις αγαπημένες μου επιλογές στο βίντεο κλάμπ τότε. Τώρα που την ξαναείδα την φχαριστήθηκα πάλι, οπότε την προτείνω ανεπιφύλαχτα σε οσους την διασκέδαζαν και τότε.

13 Ιανουαρίου 2012

The Last Remake Of Beau Geste (1977)

**
Χοντροκομμένη φαρσοκωμωδία που έχει πλέον χάσει την όποια φρεσκάδα είχε το '77. Γέλασα περίπου τρεις φορές καθόλη τη διάρκεια.

Belle De Jour (1967)

****1/2
Η πιο γνωστή ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ και μια από τις καλύτερές του. Μέχρι το τελευταίο λεπτό πιστεύεις ότι η ταινία έχει εύκολη και αναμενόμενη πλοκή, αμέσως μετά αρχίζεις τις υποθέσεις για το τι συνέβει τελικά και θες να την ξαναδεις απο την αρχή!

12 Ιανουαρίου 2012

Melancholia (2011)

***1/2
Σε αναμονή της καταστροφής του κόσμου, η ταινία εστιάζει μόνο στις αντιδράσεις και ψυχοσύνθεση δύο γυναικών. Αναπάντεχα καλή ταινία, παρότι δεν "τσουλάει" που λένε. Λίγο η πολύ καλή ερμηνεία της Γκένσμπουργκ, λίγο τα ταμπλό-βιβάν με την γυμνή Ντάνστ, στο τέλος έμεινα ικανοποιημένος. Σίγουρα παίζει ρόλο το γεγονός ότι περίμενα να δω άλλη μια πατάτα μεγατόνων όπως o "Αντίχριστος".

Bad Guy (2001)

**1/2
Ταινία εκδίκησης στα πιο σκοτεινά σοκάκια της Σεούλ. Ξεκινάει πολύ εντυπωσιακά αλλά κάπου στη μέση το χάνει και ποτέ δεν το ξαναβρίσκει. O Κιμ Κι-Ντουκ τρία χρόνια αργότερα θα κάνει το εκπληκτικό "Ολομόναχοι Μαζί" (3-Iron), αν και στην Ελλάδα πρώτα παίχτηκε το "Ολομόναχοι Μαζί" και μόλις το 2005 το "Bad Guy".

Warrior (2011)

***
Πολύ ιδιαίτερο θέμα -αγώνες σε κλουβιά- που ανακατεύονται με οικογενιακά δράματα-κλάματα κτλ. Παρά το προβλέψιμο σενάριο όμως οι ερμηνίες είναι πολύ δυνατές και το αποτέλεσμα ικανοποιητικό. Ο Τομ Χάρντι έχει χτιστεί απο μπετόν για να παίξει τον ρόλο του.

11 Ιανουαρίου 2012

Martyrs (2008)

**1/2
Θα σε κρατήσει καθηλωμένο, θα σε ενθουσιάσει, θα σε γεμίσει με προσδοκίες αλλά στο τέλος δεν θα μπορέσει να σε ικανοποιήσει.

10 Ιανουαρίου 2012

En terrains connus (2011)

***
Έχει κάποιες καλές στιγμές, αλλά γενικά είναι πολύ αργή για το γούστο μου. Αν κάτσεις και την δεις μέχρι το τέλος, θα αποζημιωθείς από το φινάλε.

Οι Ιππείς της Πύλου (2011)

**
Ήθελε να πει περισσότερα απο όσα χωράει μια δίωρη ταινία. Γεμάτη παραλληλισμούς και αλληγορίες που παραπέμπουν στην αρχαία τραγωδία (ή κωμωδία), είχε τις καλύτερες των προθέσεων όμως το αποτέλεσμα δεν τον δικαιώνει. Νομίζω ότι χρειάζόταν κι άλλο "χέρι" το σενάριο.

Andrei Rublev (1969)

***
Η ιστορία της Ρωσίας του 15ου αιώνα, ακολουθόντας τη ζωή του μοναχού/αγιογράφου Ρουμπλιόφ. Έχει κάποιες συγκλονιστικές σκηνές (Ταρκόφσκι είναι αυτός) αλλά δεν δικαιολογεί τη φήμη της. Α, και έχει διάρκεια 165 λεπτά (η σύντομη βερσιόν). 

9 Ιανουαρίου 2012

Soylent Green (1973)

***
Μελλοντο-οικολογική ταινία "μετά την καταστροφή". Διαπραγματεύται τους κινδύνους που διατρέχουμε από την παγκοσμιοποίηση. Χωρίς να χρησιμοποιεί ψηφιακά εφέ ή εκρήξεις και με ένα φινάλε που σου κολλάει στο μυαλό!

Master And Commander: The Far Side Of The World (2003)

***1/2
Ακριβής αναπαράσταση Βρετανικού πολεμικού πλοίου στη περίοδο των Ναπολεόντιων Πολέμων. Η ιστορία είναι καλή, αλλά σε κερδίζει περισσότερο η "εικόνα".

Bad Taste (1987)

****
Uber-Cult διαμαντάκι η πρώτη ταινία του Πίτερ Τζάκσον. Ανθρωποφάγοι εξωγήινοι, εκρήξεις, λουτρά αίματος και πολύ μαύρο χιούμορ σε μια ταινία που γυρίστηκε τα Σαββατοκύριακα τεσσάρων ετών, χωρίς σενάριο και με όλα τα εφέ να τα έχει επιμεληθεί ο ίδιος ο σκηνοθέτης.

Foxy Brown (1974)

**
 Χάρμα οφθαλμών η Pam Grier, σκληρή, μυστική αστυνομικος που προφανώς θα λύσει την υπόθεση και θα πάρει και εκδίκηση. Κλασική ταινία του Blaxplotation είδους που άνθησε στην Αμερική του'70.


Moneyball (2011)

**1/2
Αντιθέτως με ότι λέγεται, καλή είναι η ερμηνεία του Jonah Hill, του Brad Pitt είναι ως συνήθως ανεκτή. Γενικά η ταινία βλέπεται παρά το βαρετό και άγνωστο θέμα της (Baseball).

Case Depart (2011)

**1/2
Καλή πρόθεση για κωμωδία καταστάσεων. Δύο μαύροι ο ένας νιώθει ρατσισμό, ο άλλος είναι ρατσιστης, αναγκάζονται να περάσουν χρόνο μαζί. Έχει τις στιγμές του, αλλά η εκτέλεση δεν σε κρατάει. Γελάς ανα 20λεπτο.

7 Ιανουαρίου 2012

Sin Noticias De Dios (2001)

**
Μεγάλων προσδοκιών ισπανική παραγωγή που δεν καταφέρνει να ξεπεράσει την μετριότητα. Καλό οφθαλμόλουτρο από τις Πενέλοπε Κρούθ, Βικτόρια Αμπριλ και Έλενα Ανάγιας. Σενάριο δαιδαλώδες χωρίς κορύφωση που δεν καταλήγει πουθενά.