The Banisment (2007)

(«Izgnanie», «Η αποξένωση»)
Ρώσικο δράμα. Παρότι έχει αρκετές και αναπάντεχες εναλλαγές στην τροπή του σεναρίου, είναι τόσο μεγάλο και αργό που σε κάποια σημεία ξεχνάς την υπόθεση. Από την άλλη, σε ανταμείβει με τα εξαιρετικά του κάδρα της ρωσικής επαρχίας, τον λυρισμό του, τη φωτογραφία του, τις ερμηνείες. Εμβαθύνει τόσο πολύ στα συναισθήματα των χαρακτήρων, που στο τέλος νιώθεις ότι παρακολουθείς την ιστορία ενός ανθρώπου που γνωρίζεις και συμπάσχεις μαζί του. 

If you want to kill, kill. If you want to forgive, forgive.

Follow @CineTwts

Gone Baby Gone (2007)

(«Χωρίς Ίχνη»)
Αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου. Το εξαιρετικό σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μπεν Άφλεκ. Ο θεατής δεν χάνει ποτέ την επαφή του με την ιστορία, παρόλο το δαιδαλώδες σενάριο και τις συνεχόμενες ανατροπές. Υψηλού επιπέδου ερμηνείες με αυτή του Εντ Χάρις να ξεχωρίζει. Η πλοκή προχωράει μέσω διλλημάτων που πρέπει να ξεπεράσουν οι χαρακτήρες. Δεν υπάρχουν σωστές επιλογές, μόνο αυτές με τις λιγότερες ηθικές και ψυχολογικές απώλειες. 

Σαφώς ανώτερο από το φετινό «Prisoners»

Follow @CineTwts

Exhibit A (2007)

***
Οικογενειακό δράμα. Η «κάμερα στο χέρι» δεν πρόσθεσε τίποτα στη δραματουργία και συνήθως τόσο κούνημα μόνο κακό κάνει. Επίσης, άργησε πολύ να φτάσει στο προκείμενο και έχασα αρκετά το ενδιαφέρον μου. Ευχαριστήθηκα πολύ τη γεμάτη ερμηνεία του πρωταγωνιστή. Ευτυχώς, δεν το πήγε σε ξενέρωτο φινάλε.

Follow @CineTwts