L'été Meurtrier (1983)

****
(«One Deadly Summer»)
Δραματικό θρίλερ. Ένα από αυτά τα σπάνια διαμαντάκια. Ενθουσιάζεσαι τόσο πολύ όταν το βλέπεις που νιώθεις ότι σου ανήκει. Η Ιζαμπέλ Ατζανί είναι ό πειρασμός, δεν δίστασε να παίξει έναν κόντρα ρόλο και να μαζέψει όλους τους προβολείς πάνω της. Το πολύχρωμο κιτς των έιτις συμπορευόταν με μια ηθική χαλάρωση (εκφραζόταν και μέσα από τον κινηματογράφο) που δυστυχώς η σημερινή συντηρητική κοινωνία θεωρεί ξεπερασμένη και την απαξιώνει. 

Από κωμωδία μετεξελίσσεται σε δράμα, σε θρίλερ, σε μυστηρίου και ξανά σε κωμωδία.

Follow @CineTwts

Return Of The Jedi (1983)

**1/2
(«Η Επιστροφή Των Τζένταϊ», «Star Wars: Episode VI – Return Of The Jedi»)
Και ιδού ο ξεπεσμός της τριλογίας. Θέλησαν να μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο το κομμάτι της πίτας και αλλοιώθηκαν βασικά στοιχεία των προηγούμενων δύο ταινιών. Ο Βέιντερ δεν είναι πια "κακός" αλλά ένας ψυχοπονιάρης χαζομπαμπάς, στο πλευρό των "επαναστατών" πολεμούν και τα αρκουδάκια της αγάπης, η σεναριακή "ανατροπή" περιορίζεται στο ότι η πριγκίπισσα Λία είναι αδερφή του Σκάιγουοκερ και ο Χαν Σόλο κάνει ναζάκια για να κερδίσει τη συμπάθειά μας. Πφφφ.

Τα αρκουδάκια της αγάπης

Follow @CineTwts

Ρεμπέτικο (1983)

***1/2

Ένα κομμάτι της πρόσφατης Ιστορίας της Ελλάδας (από το 1920 έως το 1960), μέσα από τα μάτια της ΜαρίκαςΝίνου, τραγουδίστριας που έζησε και πέθανε εκείνα τα χρόνια. Ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του απεικονίζει την Αθήνα και τον Πειραιά έτσι ακριβώς όπως και ο Κώστας Φέρρης στο «Ρεμπέτικο», φαντάζομαι λοιπόν ότι αυτή η “εικόνα” είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Εξαιρετικά τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου.

Follow @CineTwts

Καμικάζι Αγάπη Μου (1983)

**

Η δεύτερη συνεργασία του Γιάννη Δαλιανίδη με τον Στάθη Ψάλτη, ξανά κωμωδία (τι άλλο;), αυτή τη φορά ήρωας είναι ένας νεαρός με πάθος για τις μοτοσυκλέτες. Καιρός να αποκατασταθούν αυτές οι ταινίες, μπορεί να είναι φτηνές παραγωγές, γυρισμένες στο πόδι και με υποτυπώδες σενάριο όμως βγάζουν γέλιο. Λίγο η πετυχημένη συνταγή που εφάρμοζε ο Δαλιανίδης στις κωμωδίες του από το 1960, λίγο το ταλέντο του αεικίνητου Ψάλτη, πετυχαίνουν το σκοπό τους.

Follow @CineTwts