The Brood (1979)

Θρίλερ τρόμου. Από τις ταινίες που μας έκαναν να αγαπήσουμε το σινεμά του Κρόνενμπεργκ. Οι επιπτώσεις ενός διαζυγίου στο παιδί αλλά και στους γονείς, μέσα από μια μεταφυσική σκοπιά. Φρικιαστικές εικόνες αλλά γεμάτες αλληγορίες, συμβολισμούς και κρυμμένα νοήματα. Φυσικά μπορείς να επιλέξεις να το δεις μόνο για την καφρίλα του πράγματος.

Η περίφημη σκηνή της "γεννας" έχει μείνει στην ανθολογία των ταινιων τρόμου.

Όλιβερ Ριντ ήταν το καλλιτεχνικό του Σταύρου Παράβα
όσο έκανε καριέρα στον Ηνωμένο Βασίλειο.

Follow @CineTwts

The Great Santini (1979)

(«Ο Κληρονόμος Της Βίας»)
Οικογενειακό δράμα. Η σχέση πατέρα – γιού είναι ούτως ή άλλως προβληματική κατά την περίοδο που ο έφηβος ενηλικιώνεται, πόσο μάλλον όταν ο πατέρας απαιτεί στρατιωτική πειθαρχία. Ουσιαστικά είναι μια ταινία χαρακτήρων με παραμελημένη πλοκή, με τις εξαιρετικές ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών της, με αξιομνημόνευτες σκηνές, λίγες χιουμοριστικές ανάσες και κάνα δυο δακρύβρεχτα πλάνα. 

Ένας στρατιώτης, εκτός πολέμου, δεν έχει με ποιόν να πολεμήσει και τα βάζει με την οικογένειά του.

Follow @CineTwts

Kramer Vs. Kramer (1979)

(«Κράμερ Εναντίων Κράμερ»)
Δράμα. Τα μεγάλα της ατού είναι η ρεαλιστική σκιαγράφηση των χαρακτήρων, η τεράστια ερμηνεία του Χόφμαν και η πρωτότυπη θεματολογία (για την εποχή της). Ο θεατής ανεβαίνει κι αυτός τον Γολγοθά του ήρωα όμως η ταινία δεν παίρνει θέση γι’ αυτό και είχε τεράστια επιτυχία. Έτυχε τώρα, με πέτυχε σε μια συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο και με έκοψε κομμάτια.

Η αγαπημένη μου σκηνή, όταν πατέρας και γιός τρώνε σιωπηλοί το πρωινό τους.

 

 

Ο Ντάστιν Χόφμαν είναι αλάνθαστος, δεν χάνει ποτέ το ρόλο του, είναι άνετος μέσα σε αυτόν.

Follow @CineTwts