Gerry (2002)

Ο Γκας Βαν Σαντ γύρισε μια δύσκολη, σπαρτιάτικη ταινία/πείραμα, με μόνο δύο πρωταγωνιστές που περιπλανιούνται χαμένοι σε ερημικά τοπία, ανταλλάσοντας ελάχιστες κουβέντες. Κι όμως το αποτέλεσμά του είναι εξαιρετικό. Τεράστιο ρόλο σε αυτό έπαιξε η παρουσία του Harris Savides («Greenberg» «Whatever Works») στη κινηματογράφηση των μαγικών τοπίων. 

Πρώτη φορά που συμπάθησα τον χαρακτήρα του Κέισι Άφλεκ.

Αποτελεί φόρο τιμής στο έργο του Μπέλα Ταρ 
από όπου είναι επηρεασμένες κι όλες οι υπόλοιπες δουλειές του Βαν Σαντ.

Και οι αλληγορίες που μπορείς να φανταστείς πολλές, όρεξη να έχεις να βγάζεις συμπεράσματα για το τί ήθελε να πει ο ποίητης.

Follow @CineTwts

Bubba Ho-Tep (2002)

***
Αλλόκοτη κωμωδία τρόμου. Καλούλι ήταν, διασκεδαστικό ως ένα βαθμό. Έχει τρία μεγάλα αβαντάζ, πρώτον δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό του στα σοβαρά και υποστηρίζει την φαιδρότητά του. Δεύτερον, πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος μου (από την εποχή του «Evil Dead») Μπρους Κάμπελ. Τρίτον, η παραγωγή είναι πάμφθηνη (κάτι παραπάνω από μισό εκατομμύριο), τις συμπαθώ λίγο παραπάνω αυτές τις ταινίες.

Follow @CineTwts

Morvern Callar (2002)

**
(«Η Ζωή Είναι Ταξίδι»)
Μια μίζερη Αγγλίδα, στη μίζερη Αγγλία, ζει μια μίζερη κατάσταση. Παίρνει την τολμηρή απόφαση να βγει από τη μιζέρια της. Δεν με κέρδισε ποτέ ο χαρακτήρας της, ποτέ δεν τη συμπάθησα, παρότι η Σαμάνθα Μόρτον είναι εξαιρετική στο ρόλο της. Πρόκειται για ένα "χαμένο κορμί", ένα "ερείπιο της ζωής", ένα κορίτσι που έχει παραδοθεί πριν καν ξεκινήσει τη μάχη, που ούτε η ίδια δεν πιστεύει ότι μπορεί να πάρει την τύχη στα χέρια της. Για αυτό κι όταν το κάνει, δεν ξέρει τι να κάνει με τη ζωή της. Η επόμενη ταινία της Ράμσεϊ ήταν εκπληκτική.

Follow @CineTwts