Love Me If You Dare (2003)

(«Jeux d’Enfants», «Αγάπε Με Αν Τολμάς»)

Είμαι χαζός για ρομαντικές ταινίες. Λίγο αρρώστια, λίγο παράνοια να βγάζουν και με κέρδισε. Η συγκεκριμένη τα έχει αυτά συν μπόλικους συναισθηματισμούς, συν γαλλικό (χονδροειδές) χιούμορ. Κακώς συγκρίθηκε με την «Αμελί» (παρότι υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά), τούτη είναι πολύ πιο σκοτεινή. Η Κοτιγιάρ δεν είναι μόνο κουκλάρα αλλά και πολύ εκφραστική ηθοποιός.

Are you game?

Follow @CineTwts

Buzzard (2014)

Περίμενα να γυρίσω σπίτι για να δω το Buzzard. Είχα συμπαθήσει πολύ τον ήρωα,  νευρικός, κακός, αχώνευτος, χωρίς φίλους και χωρίς γκομενιλίκια. Μέχρι το τελευταίο μισάωρο το καταευχαριστήθηκα, μετά έκανε μια εσωστρεφή καταθλιπτική βουτιά και το έχασε. Ξύπνησα στενοχωρημένος.

Follow @CineTwts

La Migliore Offerta (2013)

(«The Best Offer», «Το Τέλειο Χτύπημα»)

Τα έξυπνα θρίλερ μυστηρίου, σε οδηγούν σε μια προβλέψιμη κινηματογραφική σύμβαση ώστε να μην περιμένεις την ανατροπή και να σε εκπλήξουν ευχάριστα. Σε αυτή την περίπτωση συνέβη το ανάποδο, οδηγούμαστε στο προβλέψιμο φινάλε περιμένοντας την ανατροπή και …μένουμε με την “ανατροπή” στο χέρι. Ομολογουμένως, στη διαδρομή για το φινάλε είχε στοιχεία που με κράτησαν αλλά δεν ήταν αρκετά για να μην απογοητευτώ (ξανά) από τον αδιάφορο Τορνατόρε. 

Follow @CineTwts