Fallen Angels (1995)

***1/2
Από τις καλύτερες του Καρ-Βάι. Βιντεοκλιπίστικη διάθεση και γρήγοροι ρυθμοί, απουσιάζει το σενάριο με την κλασική του μορφή αλλά έχει σκηνές που σου κολλάνε στο μυαλό. Κινηματογραφημένο από τον Christopher Doyle (πρέπει να το αναφέρω). Δεν είναι η καταλληλότερη ταινία να ξεκινήσεις να παρακολουθείς ασιατικό κινηματογράφο.

Follow @CineTwts

The Adventures Of Tintin (2011)

***
Καλή μεταφορά, πολύ καλή δουλειά του ψηφιακού animation (δεν το είδα σε 3D), λίγο βαρετό και παλαιωμένο το σενάριο, πολύ παιδικό. Δεν φτάνει το επίπεδο της Pixar. Ο μόνος χαρακτήρας που μου άρεσε ήταν ο "καπετάνιος" αλλά κι αυτόν τον φίμωνε ο ΤενΤεν.

Follow @CineTwts

Il Gattopardo (1963)

***1/2
Έχει λόγο που διαρκεί τρείς ώρες, έχει λόγο που τα πλάνα της κρατάνε λίγο παραπάνω από ότι έπρεπε, να σου δώσει το χρόνο που χρειάζεσαι, τον χρόνο όπως έτρεχε σε μια άλλη εποχή, την εποχή του Γατόπαρδου. Ο Μπαρτ Λάνκαστερ γεμίζει κάθε πλάνο που συμμετέχει (είναι η επιτομή του ευγενή, του αριστοκράτη), ο Αλέν Ντελόν και οι Κλαούντια Καρντινάλε κάνουν την ταινία ακόμα πιο όμορφη. Υπερτιμημένη δεν θα την έλεγα, δεν ταιριάζει στους χρόνους μας αλλά έχει μηνύματα άκρως επίκαιρα.

Follow @CineTwts

Pineapple Express (2008)

***
Κωμωδία της παρέας του Seth Rogen και Judd Apatow, αυτή τη φορά με άπειρους μπάφους. Αυτή η παρέα, έχει κάνει δική της σχολή στην κωμωδία,  με αποκορύφωμα το "Superbad". Γέλασα δυνατά 3-4 φορές και στην υπόλοιπη διάρκεια είχα συνέχεια ένα χαμόγελο.

Follow @CineTwts

Λόλα (1964)

***1/2
Νουάρ του εγχώριου κινηματογράφου. Παρουσιάζει τους "μάγκες" με ιδανικά και ηθική μίας άλλης εποχής. Λάμπει η Καρέζη, καλός ο Κούρκουλος και το υπόλοιπο καστ. Πιασάρικες ατάκες όπως "είναι πολλά τα λεφτά Άρη" και "το πιο γρήγορο μαχαίρι της Τρούμπας" έχουν μείνει μέχρι σήμερα. Επίσης, πολύ καλή η μουσική του Ξαρχάκου. 

Follow @CineTwts

The Guard (2011)

***
Μου άρεσε αλλά δεν ξετρελάθηκα. Είναι αστείος ο "ήρωας" αλλά δεν είναι κωμωδία ή μάλλον δεν είναι κλασσική κωμωδία. Οι Μπρένταν Γκλίσον και Ντον Τσιντλ είναι ως συνήθως πολύ καλοί στον ρόλο τους. Το προτείνω επιφυλακτικά.

Follow @CineTwts

Στέλλα (1955)

****
Ύμνος στην ελευθερία της γυναίκας αλλά και του ανθρώπου γενικότερα. Από τις καλύτερες ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου. Η πρώτη κινηματογραφική προσπάθεια του Κακογιάννη που αργότερα έκανε και τον "Ζορμπά". Καταπληκτική η Μελίνα Μερκούρη (επίσης στον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο), χωρίς αυτή θα είχαμε άλλη ταινία. Tο "θρυλικό" φινάλε της πλέον έχει μείνει στην ιστορία.

Follow @CineTwts

Small Town Murder Songs (2010)

***
Αστυνομική ταινία όπου ο ήρωας πρέπει να αντιμετωπίσει την κοινωνία, τον εαυτό του με τα πάθη του αλλά και να ανακαλύψει τον δολοφόνο. Είναι καλό, ο Στόρμαρ είναι πολύ καλός και τον εκτιμώ ιδιαίτερα, το σενάριο είναι καλό, η σκηνοθεσία είναι καλή. Όμως, δεν έχει το κάτι παραπάνω, αυτό που θα σε κάνει να κολλήσεις.

Follow @CineTwts

Το Κορίτσι Με Τα Μαύρα (1956)

***
Παρότι εκτιμώ τον Κακογιάννη και κατατάσσω την "Στέλλα" στις καλύτερες Ελληνικές ταινίες, το δράμα "Το Κορίτσι Με Τα Μαύρα" είναι πιο αδύναμη ταινία. Πολλοί τη θεωρούν ταινία ορόσημο για τον Ελληνικό κινηματογράφο, ίσως επειδή παίζει η Λαμπέτη, ο Χορν και ο Φούντας. Αν έχεις δει τα ελληνικά δράματα της εποχής, εδώ δεν θα βρεις κάτι καινούριο, μια από τα ίδια είναι.

Follow @CineTwts

The Lost Boys (1987)

***1/2
Απλά κοφτά, χωρίς να έχω δει καν τα "Twilight", το "Lost Boys" είναι καλύτερο. Δεν τις συγκρίνω τυχαία, αφού όλες έχουν να κάνουν με έφηβους βρικόλακες. Απλά το ένα είναι 90τίλα και κερδίζει πόντους γι' αυτό. Ίσως επειδή με αυτά τα εφέ τρόμαζα όταν ήμουν μικρός, αυτά τα εφέ νιώθω ακόμα πιο "αληθινά" παρά τα ψηφιακά. Μπορεί να μην έχει καμία πρωτοτυπία στο σενάριο αλλά δεν σε χάνει ποτέ σαν θεατή.

Follow @CineTwts

The Artist (2011)

**1/2

Κάθε χρόνο με τον ίδιο τρόπο την πατάω, κάθομαι να δω την ταινία που "θα" πάρει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Κάθε χρόνο άδικος κόπος, άδικες προσδοκίες. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τον ντόρο γύρω από το όνομά της. Μια καλή μεταφορά του τότε κλίματος, της τότε δραματικής εξέλιξης, της τότε μουσικής κτλ. Οι Αμερικάνοι (καλλιτέχνες) -ειδικά οι Νουγιορκέζοι- έχουν τεράστιο κόλλημα, θέλουν οπωσδήποτε να «γίνουν» Γάλλοι, οπότε μια Γαλλική ταινία αμερικάνικου ενδιαφέροντος, τους φαίνεται Uber-κουλτούρα.

Follow @CineTwts

Το Προξενιό Της Άννας (1974)

**1/2
Το "αριστούργημα" του Βούλγαρη αλλά και του Ελληνικού Κινηματογράφου. Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου (κινηματογραφικά μιλόντας) και έπρεπε να έρθει ένας "Κυνόδοντας" και ένα "PVC-1" για να ανακουφιστούμε και να πιστούμε πως οι Έλληνες δεν είναι ανίκανοι να παραδώσουν κάτι σύγχρονο και υψιλού επιπέδου κρινόμενο με τα διεθνή στάνταρ. Ο Βούλγαρης είναι τρομερά υπερεκτιμημένος κυρίως από κριτικούς παλαιάς κοπής -που για κάποιο λόγο, ίσως απο σεβασμό- οι νεότεροι δεν θέλουν να προδώσουν.

Follow @CineTwts

Step Brothers (2008)

**1/2
Την πίστεψα πολύ σαν κωμωδία αλλά ανταμοιβή δεν έλαβα. Γέρνει πολύ προς το γελοίο παρότι οι ίδιοι συντελεστές είναι υπέυθυνοι για πολύ καλές κωμωδίες.

Follow @CineTwts

Le Bagman (2004)

***1/2
Δεν είναι κινηματογραφική ταινία, πιο πολύ φέρνει προς σπουδαστικό φιλμάκι. Ολόκληρο είναι 19 λεπτά, αλλά αξίζουν, θυμίζει πολύ τον ενθουσιασμό του Πίτερ Τζάκσον στα πρώτα του βήματα. Χωρίς μπάτζετ, με πολύ δουλειά στα εφέ, σπλάτερ μέχρι αηδίας για γέλια μέχρι δακρίων. Πολύ διαδεδομένο στο διαδίκτυο, δεν θα χρειαστεί καν να σου βάλω λινκ.

Follow @CineTwts

La Piel Que Habito (2011)

**
Το προωθούν ως ψυχολογικό θρίλερ, στην αλήθεια είναι άλλο ένα δράμα σεξουαλικής ταυτότητας του Αλμοδοβάρ, με σασπένς. Ένιωθα ότι παρακολουθώ σαπουνόπερα του Φώσκολου. Κρίνε και μόνος σου, η γυναίκα του αυτοκτονεί μπροστά στα μάτια της κόρης του όπου παθαίνει ψυχολογικό κοκομπλόκο, όταν με το καλό βγαίνει από το ψυχιατρείο την βιάζουν (ή νομίζει ότι την βιάζουν;), εντωμεταξύ αυτός είναι υπερεπιτυχημένος ερευνητής ιατρός και αποφασίζει να εκδικηθεί... πφφφ. Το μόνο που διασώζεται είναι η Έλενα Ανάγια (φωτό) την καριέρα της οποίας παρακολουθώ από νωρίς (δες σχόλια για παραπάνω πληροφορίες).

Έλενα Ανάγια

Follow @CineTwts

Den brysomme mannen (2006)

***
Κοινωνικό σχόλιο πάνω στην απομόνωση των υπερσύγχρονων Βόρειων κοινωνιών. Αυτό που αποκαλούμε "φεστιβαλική" ταινία. Αν την προτείνεις σε κάποιον με μικρή εμπειρία στον κινηματογράφο στο πρώτο μισάωρο θα έχει φύγει, αντίθετα οι σινεφίλ θα την αποθεώσουν. Μην φανταστείς ότι είναι καμιά αργή ταρκοφσκική κουλτούρα, απλά δεν έχει γυριστεί για να κρατήσει την προσοχή του κινηματογραφικά απαίδευτου. Εμένα πάντως προς το τέλος τα βλέφαρά μου έκλειναν.

Follow @CineTwts

The Family Friend (2006)

***

Τίποτα πολύ σπουδαίο, ένας υποχόνδριος, ανήθικος, μίζερος γεράκος που έχει εξουσία στα χέρια του και εκμεταλλεύεται ανθρώπους. Η παροιμία "Με τον παρά μου γαμώ και την κυρά μου" σε ταινία. Δεν έχω και καμιά τρομερή συμπάθεια στον ιταλικό κινηματογράφο.

Follow @CineTwts

Kiss Kiss, Bang Bang (2005)

***
Είναι κρίμα να έχεις στα χέρια σου μια τόσο καλή ταινία και να την χαλάς προσπαθόντας να την κάνεις καλύτερη, τουλάχιστον εμένα αυτή η εντύπωση μου δημιουργήθηκε βλέποντας το "Kiss Kiss, Bang Bang". Προσπαθεί να σου εκβιάσει το γέλιο με σαχλαμάρες, ενώ το σενάριο έχει πολλές αστείες στιγμές. Σκηνοθέτης δεν είμαι αλλά αν ήταν ψυχρή η αφήγηση θα γινόταν διπλά αστεία η ταινία. 

Follow @CineTwts

Barney's Version (2010)

****
Άχαστο. Από τις καλύτερες ταινίες της προηγούμενης χρονιάς. Όλο το καστ είναι σωστά επιλεγμένο και αποδίδει τα μέγιστα. Πρέπει το βιβλίο να είναι πολυ καλό αλλά και σεναριακά είναι άρτιο. Οι περισσότεροι θα ταυτιστούν με τον ήρωα κι αυτό γιατί δίνεται ολοκληρωτικά και ζει τα πάθη του.

Follow @CineTwts

Porky's Revenge (1985)

*1/2
Κλείνει την τριλογία, αυτή τη φορά υπάρχει και ο Πόρκι για να εκδικηθούν. Είναι λίγο καλύτερη από την προηγούμενη και λίγο χειρότερη από την πρώτη. Πάλι βλέπουμε βυζάκια κτλ, τουλάχιστον και σε αυτή τη δεύτερη συνέχεια κρατάνε τους ίδιους ηθοποιούς για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Follow @CineTwts

Porky's II: The Next Day (1983)

*1/2
Μία από τα ίδια σαν συνέχεια του προηγούμενου. Λίγο βυζάκι, slapstick χιούμορ και μέτριες ερμηνείες. Η γνωστή παρέα της πρώτης ταινίας αυτή τη φορά εκδικείται έναν συντηρητικό παπά, την Κου Κλουξ Κλαν και έναν διεφθαρμένο πολιτικό. Γιατί το είπαν πάλι Porky's άγνωστο.

Follow @CineTwts

Porky's (1982)

**
Δεν πολύ βλέπεται, νόμιζα ότι είναι ίδιου επιπέδου με το "Nerds" αλλά καμία σχέση. Ίσως είχε μία δύο σκηνές που με έκαναν να γελάσω. Παίρνει μισό αστεράκι παραπάνω λόγω της πολύ "καλής" (βλέπε φωτό παρακάτω) εμφάνισης της Κιμ Κατράλ (Sex & The City). Η βιντεοκασέτα τότε είχε κάνει πάταγο γιατί ήταν λίγο παραπάνω πικάντικη από ότι η εποχή επέτρεπε.

Kim Cattrall

Kim Cattrall

παραπάνω πικάντικο από ότι η εποχή επέτρεπε

Follow @CineTwts

The Eagle Has Landed (1976)

****
Δεν είμαι φαν των πολεμικών ταινιών αλλά αυτή ξεχωρίζει. Καταρχήν ο "ήρωας" είναι αξιωματικός των Ναζί (είναι με τους "κακούς" δηλαδή), η ταινία αποφεύγει έτσι πολλά κλισέ αφού δείχνει τα γεγονότα από την προοπτική των Γερμανών. Πολύ δυνατό καστ, καλογραμμένο σενάριο, σωστή σκηνοθεσία και μια ανατροπή πέραν των συνηθισμένων.

Follow @CineTwts

The Fall (2006)

****
Δεν έχει καμιά τρομερή ιστορία, είναι ένα απλό παραμύθι αλλά οι εικόνες και τα σκηνικά που καταφέρνει ο Ταρσεμ Σινγκ είναι μαγευτικά. Ειναι εμφανώς επηρεασμένος από τους πίνακες του Νταλί αλλά και από την αραβική παράδοση. Έχει γυρίσματα σε 18 διαφορετικές χώρες, ο Σινγκ μάλιστα υποστηρίζει ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει πουθενά ψηφιακά εφέ κάτι που κάνει το επιτευγμά του ακόμα πιο εντυπωσιακό. Παραθέτω μερικές παραπάνω φωτογραφίες για να πάρεις μια γεύση.

 

Follow @CineTwts

Η Εποχή Των Δολοφόνων (1993)

 **1/2
Ελληνική ταινία με επαγγελματίες δολοφόνους που δεν γίνεται ποτέ παρωδία (ευτυχώς). Νομίζω μόνο ο Γραμματικός θα μπορούσε επιχειρήσει επιτυχώς κάτι τέτοιο, όμως αυτή τη φορά "δεν του βγήκε". Το σενάριο δεν το υπογράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος (ο καλύτερος Έλληνας σεναριογράφος) αλλά ο Αχιλλέας Κυριακίδης (τον οποίο εκτιμώ εξίσου). Η Μπέτυ Λιβανού δεν με έπεισε για φαμ φατάλ. Επίσης, παρουσιάζονται και οι Τρύπες και ίσως είναι ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος του Αγγελάκα. 

Η Μπέτυ Λιβανού δεν με έπεισε για φαμ φατάλ

Follow @CineTwts

Thursday (1998)

****
Εντελώς νάιντις ταινία εμφανώς επηρεασμένη από εκείνες του Ταραντίνο,  όμως καταφέρνει και δημιουργεί δικό της προσωπικό στιλ. Είναι ***1/2 αλλά εγώ τις δίνω λίγο παραπάνω λόγω ιδιαίτερης συμπάθειας και λόγω Πολίνας Πορισκόβα (ναι είναι αυτή από κάτω). 

Πολίνα Πορισκόβα

Follow @CineTwts

Red Riding Hood (2011)

**
Πιο βαρετό από ότι το περιμένεις. Θα μπορούσε να με τρομάξει αν ήμουν 10 χρονών, νομίζω σε τέτοιες ηλικίες απευθύνεται.

Follow @CineTwts

Green Zone (2010)

**
Να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι οι πολεμικές ταινίες δεν είναι το φόρτε μου, οπότε δεν περίμενα πολλά περισσότερα από αυτά που είδα. Μια από τα ίδια δηλαδή, ο καλός στρατιώτης που αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά (στο δικό του στρατόπεδο) και παρακάμπτει το δίλλημα της αφοσίωσης για να ερευνήσει την υπόθεση. Μήπως τελικά δεν υπάρχουν Όπλα Μαζικής Καταστροφής στο Ιράκ;

Follow @CineTwts

The Descendants (2011)

**
Ίσως η πιο υπερτιμημένη ταινία της χρονιάς. Τόσο καιρό περιμέναμε την καινούρια ταινία του Πέιν ο οποίος με τα "Election", "About Schmidt" και "Sideways" φαινόταν να είναι σε τρομερή φόρμα. Ο χαρακτήρας του Κλούνεϊ είναι αντιπαθητικός από την αρχή, τα τοπία και η κληρονομιά του στην Χαβάη τον κάνουν ακόμα πιο αντιπαθητικό, η μουσική ταιριάζει μόνο με τα τοπία αλλά όχι με την ταινία. Το ίδιο σενάριο θα μπορούσε να είναι αμερικάνικη δραματική μεσημεριανή σειρά στην τηλεόραση.

Follow @CineTwts

La Fille Sur Le Pont (1999)

***1/2
Πολύ όμορφη ιστορία, απο αυτές που ξέρει να "διηγείται" ο Λεκόντ. Η Βανέσα Παραντί είναι κουκλίτσα, πολύ καλός στο ρόλο του (προφανώς) ο Ντανιέλ Οτέιγ. Μόνο στο τέλος μας τα χαλάει λίγο (αλλά λίγο), για αυτό και έπεσε η βαθμολογία στο ***1/2.

Follow @CineTwts

Cave Of Forgotten Dreams (2010)

****
Άλλο ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ από τον Χέρτζογκ. Είναι πασίγνωστος ο Γερμανός για τις ταινίες του (ιδιαίτερα αυτές στις οποίες πρωταγωνιστούσε ο Κλάους Κίνσκι) αλλά από ότι φαίνεται, το μεγάλο του ταλέντο ειναι στα ντοκιμαντέρ, εκεί είναι αξεπέραστος. Βρίσκει ενδιαφέρον θέμα και έχει τον τρόπο του να το κάνει ακόμα καλύτερο.

Follow @CineTwts

Female Trouble (1974)

***
Έιναι σίγουρα μέσα στις 100 πιο "περίεργες" ταινίες, αλλά δεν θα την πρότεινα ανεπιφύλαχτα, αρκετές φορές με αηδίασε (όποιος έχει δει John Waters ξέρει τι εννοώ). Πρόκειται για μια πολύχρωμη και αλλόκοτη μιζέρια, όπου οτιδήποτε "μη-φυσιολογικό" αποτελεί τον κανόνα.

Follow @CineTwts

Repo Men (2010)

***1/2
Επιστημονικής φαντασίας, λίγο τραβηγμένο αλλά καλοστημένο. Έχει και το πιστολίδι του, έχει και το ρομάντζο του, έχει και την ανατροπούλα του στο τέλος.

Follow @CineTwts

Hansel & Gretel (2007)

***
Αν και είμαι φαν του Κορεάτικου κινηματογράφου, αυτή δεν με ενθουσίασε. Παρότι έχει καλή σκηνοθεσία, πολύ καλά πλάνα, εικόνα, σκηνικά, ερμηνείες (ειδικά από τα παιδιά), δεν με έπεισε ούτε σαν θρίλερ, ούτε σαν τρόμου. Στο τέλος δε, έρχεται η εύκολη εξήγηση, αυτή που περίμενες από την αρχή σχεδόν και με ξενέρωσε περισσότερο.

Follow @CineTwts

The American (2010)

***
Δεν τρελαίνομαι να έρχομαι σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, αλλά ο "Αμερικάνος" δεν με κέρδισε. Δεν την είδα με υψηλές προσδοκίες να πεις ότι δεν "εκπληρώθηκαν", δεν την είδα καν με πολύ ενδιαφέρον. Απλά όλη η ιδέα μου φάνηκε "εύκολη", ένας εκτελεστής που κρύβεται γιατί τον κυνηγάνε και ερωτεύεται. Επίσης, θεωρώ ότι ο Κλούνεϊ είναι μια πολύ ασφαλής επιλογή για να ενσαρκώσει τον χαρακτήρα, κάποιο περισσότερο τσαλακωμένο πρόσωπο θα του έδινε μεγαλύτερο βάθος.

Follow @CineTwts

Horrible Bosses (2011)

***
Ντάξει, γέλασα αλλά δεν τρελάθηκα. Πολύ καλή εντύπωση μου έκανε η Τζένιφερ Άνιστον, ίσως επειδή δεν την είχα ικανή να μεταμορφωθεί σε οτιδήποτε, πόσο μάλλον σε λυσσασμένη σεξουάλα. Γενικότερα όμως, δεν θα την έβαζα στις καλύτερες κωμωδίες της προηγούμενης χρονιάς (όπως θεωρούν πολλοί).

Follow @CineTwts

Executions (1995)

***1/2
Ντοκιμαντέρ με θέμα τις εκτελέσεις ανθρώπων. Δείχνει παραστατικά τους τρόπους που χρησιμοποιούσαν -από παλιά μέχρι σήμερα- οι άνθρωποι για να εκτελέσουν τους συνανθρώπους τους. Περιέχει αληθινές εκτελέσεις και σε πολλά σημεία γίνεται ενοχλητικό ή και σοκαριστικό.

Follow @CineTwts

Murk (2005)

****
Αυτοκτονία ή δολοφονία; Σύμπτωση ή επαναλαμβανόμενο έγκλημα; Σκανδιναβικά τοπία, χαμηλοί τόνοι και ένα μυστήριο που μέχρι το τέλος δεν έχει ξεκάθαρη λύση. Πως έχει καταφέρει να βγει πριν απο επτά ολόκληρα χρόνια κι ακόμα να μην την έχουν ανακαλύψει;

Follow @CineTwts

Confessions (2010)

****1/2
Ο ασιατικός κινηματογράφος κάθε χρόνο μας δίνει ταινίες με φρέσκες ιδέες, σε αντίθεση με τον αμερικάνικο που μας έχει πήξει στο ριμέικ. Το "Kokuhaku" (πρωτότυπος τίτλος) είναι άλλο ένα διαμάντι από την Ιαπωνία. Χαμηλών τόνων, ενοχλητικά ευφυές, ψυχολογικό θριλερ εκδίκησης, όπου οι "εξομολογήσεις" των πρωταγωνιστών ξεδιπλώνονται αργά μέχρι την τελική κορύφωση που δένει το παζλ.

Follow @CineTwts

Attack The Block (2011)

**
Προσπαθεί να είναι αστείο, απευθύνεται σε εφηβικές ηλικίες όπως και οι πρωταγωνιστές του. Δυστυχώς, δεν καταφέρνει να κάνει κάτι παραπάνω από αυτό αφού δεν έχει καμία πρωτοτυπία ή εξυπνάδα.

Follow @CineTwts