Summer Interlude (1951)

***
(«Sommarlek», «Έρωτες Εφήβων»)
Είναι ταινία του Μπέργκμαν (ανήκει στο πρώιμο έργο του), δεν είναι στις καλύτερές του αλλά δεν είναι κακή. Αν τον έχεις εξαντλήσει, δες την. Αν πάλι όχι,  συνέχισε με κάτι άλλο.

Follow @CineTwts

Naked (1993)

****
(«Γυμνός»)
Κωλογούσταρα. Περιπλάνηση σε μια πιο σκοτεινή πλευρά του Λονδίνου της δεκαετίας του 90. Βγάζει ανθρωπιά μέσα από την απάνθρωπη συμπεριφορά. Επαναστατεί ενάντια στην ίδια την ύπαρξή του. Το πιο παράταιρο και κυνικό "λαβ στόρι" που έχω δει εδώ και καιρό. 
 

Follow @CineTwts

The Collector (1965)

****
(«Ο Συλλέκτης»)
Όπως και στις περισσότερες μεταφορές μυθιστορημάτων, καταγράφει τα συμβάντα της ιστορίας (ευτυχώς πιστά) αλλά δεν μπορεί να μεταφέρει τις σκέψεις και την πολυπλοκότητα των ηρώων, που είναι και όλο το ζουμί. Πάντως αξίζει να τη δεις, κυρίως γιατί το βιβλίο έχει cojones και η ταινία φροντίζει να το δείξει.

Follow @CineTwts

The Assassination Of Jesse James By The Coward Robert Ford (2007)

***1/2
(«Η Δολοφονία Του Τζέσε Τζέιμς Από Τον Δειλό Ρόμπερτ Φορντ»)
Το αριστούργημα που ατύχησε, κι έγινε μια πολύ καλή ταινία. Παρότι πολύ καλή η σκηνοθεσία του Άντριου Ντόμινικ, κάποιες φορές η απειρία και η ανασφάλεια της πρώτης "μεγάλης" ταινίας αφήνουν ορατά σημάδια στο φιλμ. Αν το ίδιο υλικό έπεφτε τα χέρια του Κιούμπρικ ή του Αγγελόπουλου (ξέρω ότι δεν είναι δίκαιο να τα συγκρίνω), θα είχε πάει ένα στάδιο πιο πάνω.

Follow @CineTwts

Once (2006)

***

(«Μια Φορά»)

Δεν τα παλεύω πολύ τα μιούζικαλ, το «Once» παρότι έχει πολλά τραγούδια δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω μιούζικαλ. Και την πάλεψα, δεν με ξετρέλανε αλλά την πάλεψα. Είναι ευαίσθητο, συγκινητικό, ευχάριστο. Ίσως, αν τύχει και το δεις σε μια αδύναμη στιγμή σου, να σε τσακίσει.

Follow @CineTwts

Lymelife (2008)

***
Αστειούλι δράμα για τη ζωή στα προάστια. Μια “καλή” οικογένεια καταρρέει δείχνοντας το πραγματικό της πρόσωπο ή καλύτερα, τα μέλη της δείχνουν ποιοι πραγματικά είναι. Κι ο βασιλιάς όταν μείνει γυμνός είναι ίδιος με του υπηκόους του. 

Follow @CineTwts