Deliver Us From Evil (2014)

(«Ξόρκισε Το Κακό»)
Συνδυασμός αστυνομικού θρίλερ και τρόμου όπου ο ήρωας μπαλατζάρει μεταξύ φυσικού και υπερφυσικού. Η εμπειρία του σκηνοθέτη Σκοτ Ντέρικσον («Ο Εξορκισμός Της Έμιλι Ρόουζ», «Sinister») και η υψηλού επιπέδου παραγωγή την αναδεικνύουν από το σωρό ταινιών τρόμου που βγαίνουν κάθε χρόνο.

Ο συνδυασμός αυτός -όποτε δουλεύει- δίνει αριστουργήματα («Σιωπή Των Αμνών»).

Follow @CineTwts

The Zero Theorem (2013)

( «Το Θεώρημα Μηδέν»)

Σε ένα διατοπικό μέλλον (ξανά) ο ήρωας παλεύει με τους εσωτερικούς του δαίμονες (ξανά) και την ακατανόητη πραγματικότητα (ξανά). Ποτέ δεν περίμενα ότι θα τελειώσουν οι φρέσκες ιδέες του Τέρι Γκίλιαμ, από ότι φαίνεται, όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή γερνάνε. Ελπίζω η επόμενη ταινία του να μην είναι για την προστασία του περιβάλλοντος.

Follow @CineTwts

Trance (2013)

Πάντα μου άρεσε η βιντεοκλιπίστικη αισθητική του Ντάνι Μπόιλ, μου θυμίζει πολύ εκείνη του αμερικάνικου κινηματογράφου των νάιντις. Την διατηρεί αυτή την αισθητική και στο «Trance» αλλά κάτι λείπει. Δεν με κέρδισε ποτέ ο κεντρικός χαρακτήρας, δεν είχε κορύφωση το σενάριο (αν εξαιρέσεις τα πέντε δεύτερα του ολόγυμνου περάσματος της Ροζάριο Ντόσον), δεν με έπεισαν οι ανατροπές, δεν βρήκε ποτέ τον ρυθμό του. 

Αξίζει να τη δεις, να την ξαναδείς και ίσως να τη ματαξαναδείς, για αυτά εδώ τα 4-5 δευτερόλεπτα.

Follow @CineTwts