Κι ενώ για δύο
ώρες μας δείχνει τα γεφυράκια της Άνδρου και πως κάνουν βου βου τα κύματα,
ξαφνικά σου σκάει μια σκαμπίλα και μένεις με την τρίχα κάγκελο. Από τη
συγκεκριμένη σεκάνς κι έπειτα ταινία μετατρέπεται σε στιβαρό δράμα χαρακτήρων
και σε κοπανάει στον τοίχο. Εξαιρετική παραγωγή, ξένη για τα δικά μας δεδομένα.
Αψεγάδιαστη σκηνοθεσία που παρόλο τον ακαδημαϊσμό της, βρυχάται συναισθημάτων
και συγκλονίζει. Αυτό είναι σινεμά.
Μεγάλο, τεράστιο σεβασμό
στην ερμηνεία των τριών ηθοποιήνων. |
Α δεν μπορώ, στεναχωριέμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή