(«Σινεμά ο Παράδεισος»)
Δεν ξέρω τι σχηματισμό είχαν οι πλανήτες και αυτή
η ταινία συγκίνησε κοινό και κριτικούς. Εκτός από πολύ βαρετή είναι και
κακοφτιαγμένη. Το οξύμωρο είναι ότι όταν την είχα δει (κάπου στα νάιντις) μου
άρεσε (προς υπεράσπισή μου, ήμουν ακόμα ανήλικος). Χαρακτήρες καρικατούρες,
συγκίνηση σε κονσέρβα, γκριμάτσες παιδικού θεάτρου μπας και κερδίσουμε το γέλιο
και σκηνές ανούσιες που δεν εξυπηρετούν πουθενά και τίποτα. Θα μπορούσα φυσικά να μην χάσω την ψυχραιμία
μου και να εκφραστώ ευγενικά λέγοντας απλώς πως η ταινία δεν γέρασε καλά.
 |
| Φωτογραφία και μουσική, τα αφήνω στο απυρόβλητο, είναι καλά. |
Ο Τζουζέπε Τορνατόρε συνέχισε να κάνει αδιάφορες ταινίες για το καλάθι με τις προσφορές («Μαλένα», «The Best Offer») με εξαίρεση την κορυφαία και πολύ διαφορετική ταινία του «A Pure Formality». Ισως τελικά ο μόνος λόγος που έγραψα για το Cinema Paradiso είναι να σου πω για αυτή την αγνωστη ταινιάρα του Τορνατόρε «A Pure Formality».
ΑπάντησηΔιαγραφή