****
(«A Torinoi Lo», «Το Άλογο Του Τουρίνου»)
Από το πρώτο πλάνο καταράστηκα την οθόνη του υπολογιστή μου και τη βαρεμάρα μου που με απέτρεψε να πάω να το δω στο σινεμά. Μόλις 30 πλάνα που σε υπνωτίζουν σε έναν αργόσυρτο επαναλαμβανόμενο ρυθμό επενδυμένο με την εξαιρετική μουσική του Μιχάλι Βιγκ. Καθηλωτική εμπειρία.
(«A Torinoi Lo», «Το Άλογο Του Τουρίνου»)
Από το πρώτο πλάνο καταράστηκα την οθόνη του υπολογιστή μου και τη βαρεμάρα μου που με απέτρεψε να πάω να το δω στο σινεμά. Μόλις 30 πλάνα που σε υπνωτίζουν σε έναν αργόσυρτο επαναλαμβανόμενο ρυθμό επενδυμένο με την εξαιρετική μουσική του Μιχάλι Βιγκ. Καθηλωτική εμπειρία.
η σκηνή με την πατάτα στο τέλος τι σου είπε
ΑπάντησηΔιαγραφήαρνειται να φάει την πατάτα...το τέλος
Διαγραφή