****
(«ή Ο Άνθρωπος Που Αγάπησε Ένα Πτώμα»)
(«ή Ο Άνθρωπος Που Αγάπησε Ένα Πτώμα»)
Ένας νέο-νουάρ
εφιάλτης. Ακραίο σινεμά με γραφικές σκηνές βίας και σεξ, όπου ο ψυχολογικός τρόμος
και ο φετιχιστικός σαδισμός μπορούν να ειδωθούν με χιούμορ. Ένας περίεργος συνδυασμός
του «Visitor Q» (Τακάσι Μιίκε), του «Eraserhead» (Ντέιβιντ Λιντς), του «Ms.45» (Έιμπελ Φεράρα) και του «The Element Of Crime» (Λαρς Φον Τρίερ). Τα κάδρα του είναι πολύ
φορτωμένα (όπως στις περισσότερες ταινίες του Νικολαΐδη) και τα κοστούμια
γεμάτα φρουφρου και δαντέλες. Αδιαπραγμάτευτο οχτάρι.
 |
| όπου ο φετιχιστικός σαδισμός μποροεί να ειδωθεί με χιούμορ |
 |
|
αλήθεια τι απέγινε
η Μέρεντιθ Χάρολντ;
|
Αυτή η ταινία πήρε τρία βραβεία στη Θεσσαλονίκη; Έτρεξα να δω τις υπόλοιπες υποψήφιες ταινίες της χρονιάς, «Βιοτεχνία Ονείρων» (Μπουλμέτης), «Έρωτας Στη Χουρμαδιά» (Τσιώλης), «Η Νίκη Της Σαμοθράκης» (Αβδελιώτης), «Δέσποινα» (Γκορίτσας), εντυπωσιακό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να ξέρω κάτι και χωρίς κάποιο οφθαλμοφανή σύνδεσμο (πέραν της Μισέλ Βάλεϊ) διαισθάνομαι ότι το «Σίνγκαπουρ Σλινγκ» αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον «Κυνόδοντα» του Λάνθιμου.
ΑπάντησηΔιαγραφή