Le Capital (2012)

**1/2
(«The Capital», «Το Κεφάλαιο»)
Πολιτικό/οικονομικό θρίλερ. Ψυχρή ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινότητας ενός στυγνού τραπεζίτη. Εξαιρετικό μέχρι ενός σημείου, οχτάρι γεμάτο και ξαφνικά ο πρωταγωνιστής λυγίζει ανεξήγητα και χάνει την δυναμική του. Κατάρρευσε όλη η ταινία, πραγματικά χωρίς λόγο. Πολύ κρίμα.

Follow @CineTwts

Greenberg (2010)

***1/2
(«Δεν Σκέφτομαι, Άρα Υπάρχω»)
Λίγο κωμωδία, λίγο δράμα, από αυτά που είναι της μόδας τώρα στο “ανεξάρτητο” Χόλιγουντ. Βασισμένο σε έναν εξαιρετικά καλογραμμένο χαρακτήρα τον Ρότζερ Γκρίνμπεργκ που ενσαρκώνει ιδανικά ο Μπεν Στίλερ. Σπάνια αναφέρομαι στη φωτογραφία, εδώ είναι κάτι που με τράβηξε πολύ. O Χάρης Σαββίδης (πέθανε το 2012) έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, τσέκαρέ τον αξίζει τον κόπο.

Follow @CineTwts

Gegen Die Wand (2004)

***1/2
(«Head On», «Μαζί Ποτέ»)
Ήμουν κατενθουσιασμένος και αναρωτιόμουν πως μου είχε ξεφύγει αυτή η ταινία τόσο καιρό, μέχρι να πάει η Σιμπέλ στην Ινσταμπούλ και να κάνει μια τεράστια κοιλιά μέχρι το φινάλε. Παρόλα αυτά είχε πολύ δυνατές σκηνές, και κράταγε υψηλό επίπεδο. Εξαιρετικές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Και καλά, την Σιμπέλ Κεκιλί την εντόπισαν και παίζει τώρα στο “Game Of Thrones”, τον Μπιρόλ Ουνέλ πως δεν τον έχουν τσιμπήσει ακόμα;

Follow @CineTwts

The ABCs Of Death (2012)

**1/2
Συρραφή 26 (όσα τα γράμματα του αγγλικού αλφαβήτου) ταινιών μικρού μήκους από 27 διαφορετικούς σκηνοθέτες ταινιών τρόμου. Για να είμαι ειλικρινής, καμία τους δεν διακρίνεται, μερικές είναι καλύτερες από τον σωρό. Από την άλλη, μου ήταν ευχάριστο να βλέπω μικρές ιστοριούλες τρόμου. Άποψή μου (μην με βρίσεις), πιο πολύ διασκέδασα με τις γιαπωνέζικες καμενιές. 

Τα καλύτερα: 

“A”  του Nacho Vigalondo («Timecrimes»), “F” (εντελώς καμένο) του Noboru Iguchi («Machine Girl»), “R” του Spasojevic («Serbian Film»), “Z” του Yoshihiro Nishimura («Tokyo Gore Police») εδώ είναι που θα σου πέσει το σαγόνι,” T” του Lee Hardcastle (“Chainsaw Maid 2”) όλο φτιαγμένο με πλαστελίνη, το “Y” του Jason Eisner («Hobo With A Shotgun») και το “H” του Thomas Cappelen Malling του οποίου ψάχνω  εναγωνίως να δω το «Norwegian Ninja».

Follow @CineTwts

Idioterne (1998)

****
(«The Idiots», «Dogme#2», «Οι Ηλίθιοι»)
Πρώτη ταινία που γύρισε ο Λαρς Φον Τρίερ σύμφωνα με το μανιφέστο “Δόγμα 95”. Ακραία με τον τρόπο της, πάει κόντρα σε κάθε μικροαστική σύμβαση που βρίσκεται στο δρόμο της, προκαλεί και προσβάλει αλλά το κάνει αυθόρμητα και αθώα και κερδίζει το στοίχημα. 

Ο Λαρς Φον Τριερ λέει τις σκέψεις του για τους «Ηλίθιους» αλλά και για το «Δόγμα 95». 

Follow @CineTwts