****
(«Bir Ζamanlar Anadolu'da», «Κάποτε Στην Ανατολία»)
Οδοιπορικό στην τουρκική επαρχία, στο βάθος της Ανατολίας, μακριά από τον
πολιτισμό της Ισταμπούλ ή της Μικράς Ασίας. Ο γιατρός, ο εισαγγελέας, ο
αστυνόμος, αντρικά στερεότυπα που αναλύονται παράλληλα με το φωτογραφικό τοπίο.
Πέραν από τη ζωή της υπαίθρου, παρουσιάζει την συνύπαρξη του κόσμου της λογικής
και της επιστήμης με τον παλιό κόσμο της ηθικής και των προκαταλήψεων.
***1/2
(«Ψηλά Τακούνια», «High
Heels
»)
Κωμικό μελόδραμα. Η «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Μπέργκμαν ιδωμένη μέσα από καλειδοσκόπιο.
Εμμονές, μεταμφιέσεις κι ένα πτώμα στο πολύχρωμο, κουτσομπολίστικο σύμπαν του Πέδρο
Αλμοδόβαρ. Από τις καλύτερές του (αν και μου λείπουν ακόμα κάποιες να δω). Την ευχαριστιέσαι
χωρίς αναστολές κυρίως γιατί δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό της στα σοβαρά. Έχω και
μια αδυναμία στη Βικτόρια Αμπρίλ οπότε δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα.
**1/2
Δράμα τρόμου (τι είπα τώρα;).
Αρχικά, κερδίζει το ενδιαφέρον σου. Μια γυναίκα ζει στο δάσος σαν άγριο ζώο. Ένας
άντρας την παγιδεύει, την φυλακίζει στο σπίτι του με σκοπό να την «εξημερώσει».
Μετά μπλέκονται τα εφηβικά προβλήματα της κόρης του, η ζωή στα προάστια, τα
σαδιστικά ένστικτα του γιου (κι άλλα που προτιμώ να την αποκαλύψω), όλα
ανακατεμένα και πηγμένα στο αίμα. Φίλες φεμινίστριες, θα το λατρέψετε.
***
(«Μια Νύχτα Στον Υπόγειο»)
Κωμωδία δράσης, με τρομερές φυσιογνωμίες να αλωνίζουν το μετρό του Παρισιού. Μόλις
η δεύτερη ταινία του Λικ Μπεσόν, σίγουρα τράβηξε πολλά βλέμματα. Δεν νομίζω ότι
υπήρχε κάποιο στόρι, είχε μια γαμάτη εισαγωγή, τον “αθάνατο” Κριστόφ Λαμπέρ με
ξανθό μαλλί, την Ιζαμπέλα Ατζανί με μοϊκάνα (…λέμε τώρα), τον Ζαν Ρενό μουγκό
ντράμερ και τα πολύχρωμα έιτις με τα καρό σακάκια και τα ρόλερ τους.
***
(«Ο Υπουργός». «The
Minister
»)
Πολιτικό δράμα. Κεντράρει στον εθισμό της εξουσίας, στην αποξένωση που προκαλεί
και βεβαίως στο τελικό επίπεδο αυτού του παιχνιδιού, την απάθεια. Φαντάζομαι
δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Κλινική σκηνοθεσία, αποστειρωμένη, άνευ
συναισθημάτων. Ακόμα και κάποιες πολύ στιλιζαρισμένες σκηνές παρέπεμπαν σε
φωτογράφηση του Χέλμουτ Νιούτον.
