Ελληνικό γουέστερν. Πιστολίδια, άλογα, κυνηγητά και ελληνική επαρχεία, αξίζει οπωσδήποτε να το δεις. Σοβαρή παραγωγή, με καλογραμμένο σενάριο του Νίκου Φώσκολου που το πάει καλά και στη σκηνοθεσία (με εμφανείς επιρροές από το σινεμά του Σέρτζιο Λεόνε). Ένα κλικ κάτω από «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο».
(την γνωριμία μου με την ταινία την οφείλω στον Άκη Καπράνο, έγραψε “ δεν έχει λάβει τη δόξα που της αρμόζει” και με έψησε.)
Άριστη φωτογραφία του Νίκου Δημόπουλου και καθοριστική μουσική του Μίμη Πλέσσα. Ο Κώστας Καζάκος πείθει στο ρόλο του, ο Άγγελος Αντωνόπουλος πάλι όχι. Δεν του ταιριάζει ο κουλ ήρωας και σε κάθε ευκαιρία το γύριζε στο μελόδραμα. Οι σκηνές πάλης σώμα με σώμα δεν είναι αληθοφανείς και σε πολλά σημεία οι ερμηνείες είναι υπερχειλισμένες αλλά αυτά είναι σημεία της εποχής.
ΑπάντησηΔιαγραφή