Οικογενειακό δράμα. Μια επίθεση στους οικογενειακούς θεσμούς, που καθιέρωσε τον Μάρκο Μπελόκιο μόλις στα 26 του χρόνια. Δεν μπήκα ποτέ στο κλίμα. Δεν την κατάλαβα. Αντιλαμβάνομαι την πρωτοτυπία της το 1965 που κυκλοφόρησε αλλά δεν νομίζω ότι την διατηρεί στις μέρες μας. Η ανηθικότητα του νεαρού μου πέρασε απαρατήρητη, αντιθέτως με απώθησε η νοσηρή ατμόσφαιρα και η μιζέρια της εξοχικής μεγαλοαστικής οικογένειας. Ευτυχώς, έχω συμμάχους μου τον Μπουνιουέλ και τον Αντονιόνι που την απέρριψαν.
 |
| Μουσική του Ennio Morricone |
Λέει ο σκηνοθέτης: «Αυτός που είναι με τις γροθιές στην τσέπη, βαδίζει αναπότρεπτα προς τις έσχατες συνέπειες της άγνοιάς του: όσο πιο πολύ οι γροθιές παραμένουν σφιγμένες τόσο πιο ανεξέλεγκτη και μοιραία θα είναι η έκρηξη της θέλησης για εξέγερση και της καταπιεσμένης επιθυμίας για το κακό… Η επιληψία είναι κατά βάθος ένα όπλο που χρησιμοποίησα και εναντίον του θεατή, ένα όπλο που μου επέτρεψε να παρουσιάσω καταστάσεις και αντιδράσεις εκτός ελέγχου, τις οποίες αλλιώς δεν θα μπορούσα να είχα αποδώσει με ρεαλιστικό τρόπο».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηγή: http://www.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=582&tributeid=216&categ_page=243&tributemovieid=1042