Σάτιρα της ελληνικής κοινωνίας, τοποθετημένη στην πολύ ιδιαίτερη εποχή της Χούντας των Συνταγματαρχών. Μια από τις καλύτερες κωμωδίες του νεότερου ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχειλίζει από ειρωνεία ενώ οι καυστικές ατάκες πέφτουν σωρηδόν. Παράλληλα, το αστεράτο καστ, βοήθησε στην ευρεία αποδοχή του κοινό και την εισπρακτική επιτυχία.
 |
| Τυχαίνει να είναι μια απο τις πρώτες φορές που θυμάμαι τον εαυτό μου στον κινηματογράφο. |
Ειρωνεύεται τη δικτατορία αλλά και τα χαρακτηριστικά του λαού μας που μας οδήγησαν "εκεί", τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά που σήμερα μας οδήγησαν "εδώ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τυχαίνει να είναι μια από τις πρώτες φορές που πήγα σινεμά, το 1985 που παιζόταν. Δεν κατάλαβα τίποτα από την ταινία, δεν μου άρεσε πολύ η εμπειρία. Έπρεπε να μην φύγω από το κάθισμά μου και να μην μιλάω, σε μια σκοτεινή αίθουσα γεμάτη κόσμο. Θυμάμαι όμως την εντύπωση που μου είχε κάνει το πόσο γέλασαν οι γονείς μου και το πόσο πολύ το συζητούσαν αργότερα. Ήμουν μόλις 5 ετών.