Lolita (1997)
Το ιστορικό του «καλού»
παιδεραστή. Πρωτοκλασάτες οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, ειδικά αυτή της -δεκαπεντάχρονης
τότε- Ντόμινικ Σουέιν. Ομολογουμένως, πετυχημένη η σκηνοθεσία αφού καταφέρνει
να προβάλει ταυτόχρονα την παιδική αθωότητα αλλά και τον ερωτισμό της ηρωίδας.
Πες με πουριτανό αν θες αλλά είμαι κάθετα αντίθετος στο να ερωτοτροπεί ένας ενήλικος με μια ανήλικη. Το θεωρώ “unfair” που θα έλεγαν κι οι εγγλέζοι. Φυσικά, είναι κάτι που συνέβαινε παλαιότερα κατά κόρον και συμβαίνει ακόμα. Δεν κρίνω το γιατί και υπό ποιες προϋποθέσεις συνέβαινε τότε, σήμερα όμως που τα παιδιά διατηρούν την παιδικότητά τους (μεγάλο κατόρθωμα της δυτικής κοινωνίας) μέχρι την εφηβεία τους τουλάχιστον, δεν είναι δυνατόν να μην το καταδικάζουμε ως φαινόμενο. Όσον αφορά στην ταινία, παραδέχομαι ότι υπήρξαν φορές που έπιασα τον εαυτό μου να συμπάσχει με τον χαρακτήρα του Τζέρεμι Άιρονς. Στιγμές που η Λολίτα ήταν εξαιρετικά ελκυστική. Το είπα και το ξέχασα ήδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποτίθεται ότι έμπνευση του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ για να γράψει το περίφημο βιβλίο του, αποτέλεσε η σχέση του Τσαρλς Τσάπλιν με τη δεύτερη σύζυγό του, Λίτα Γκρέι.