Πρόκειται για μια ταινία που εξιτάρει τους “ειδικούς” και συγκινεί τους φίλους του κινηματογράφου. Αγκυλώνει τον θεατή με το σασπένς που χτίζεται κλιμακωτά ενώ καλείται να συμμετάσχει στη συναισθηματική περιπέτεια του ήρωα σε ένα “οδοιπορικό” δύσκολων αποφάσεων.
 |
| Μόνη παρατήρηση, μετά την πρώτη αναφορά στον πατέρα του, όλες οι υπόλοιπες μου φάνηκαν περιττές. |
 |
|
Εξαιρετική δουλειά του Χάρη
Ζαμπαρλούκου στη διεύθυνση φωτογραφίας. |
Δεν είναι μόνο το κινηματογραφικό κατόρθωμα του να γυριστούν 85 λεπτά (σε σχεδόν πραγματικό χρόνο) με έναν μόνο ηθοποιό, σε τόσο περιορισμένο χώρο (όπως το εσωτερικό ενός αυτοκίνητου) που αξίζει να αναφερθεί αλλά και το σενάριο. Ο ήρωας τοποθετείται αντιμέτωπος με δύσκολα διλλήματα που όμως η ακεραιότητα του χαρακτήρα του αλλά και η πίεση του χρόνου, θα κάνει τις αποφάσεις εύκολες. Παρότι φαινομενικά όλη του η ζωή γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια του, αυτός δείχνει να χτίζει ήδη καινούριες και πιο στέρεες γέφυρες με τους ανθρώπους που νοιάζεται. Φυσικά, εξαιρετικός για άλλη μια φορά ήταν ο Τομ Χάρντι που με κάθε ερμηνεία του κερδίζει την δίκαιη καταξίωση.
ΑπάντησηΔιαγραφή