Entropy (1999)

Μια καλή ταινία που όμως πολύ δύσκολα θα την βρεις να την δεις. Καλή, αλλά μην περιμένεις και το χαμένο αριστούργημα. Για άλλη μια φορά, παρακολουθούμε τον μεγάλο αποτυχημένο έρωτα ενός νεαρού σκηνοθέτη που δεν έχει άλλο τρόπο να τον εκφράσει παρά να τον κάνει ταινία. Για να είμαι ειλικρινής, εύκολα ταυτίστηκα, θα μπορούσα/ήθελα να την έχω γυρίσει εγώ. Από την άλλη, έχει ένα ενδιαφέρον αλλά απευθύνεται σε τόσο λίγους, ίσως τελικά μόνο σε όσους τον ξέρουν προσωπικά. 

Οφείλω να παραδεχτώ ότι πρόκειται για την αγαπημένη μου κινηματογραφική περίοδο και πάντα είμαι πιο διαλλακτικός με τις ταινίες της.

βυζάκια! (Judith Godrèche)

Follow @CineTwts

Brief Encounter (1945)

(«Σύντομη Συνάντηση»)
Απλή και λιτή ιστορία αγάπης χωρίς ευτυχισμένο φινάλε. Παρακολουθώντας την ιστορία μέσα από τα μάτια της ηρωίδας δεν κατάφερα να “βιώσω το δράμα της”. Οι ασχημούληδες πρωταγωνιστές με τα ρυτιδιασμένα πρόσωπα μου έκαναν καλή εντύπωση. Η ταινία δεν φαίνεται γερασμένη αλλά ούτε αυτό είναι αρκετό. Το πιάνο του Ραχμάνινοφ γαμεί.

Follow @CineTwts

Zardoz (1974)

Επιστημονικής φαντασίας. Άλλη μια ταινία που “ξεκινάει” μετά την πρώτη ώρα. Θίγει και προσπαθεί να δώσει και μια απάντηση πάνω στην ανθρώπινη εξέλιξη που ξεκινά από την έμφυτη περιέργεια και τερματίζει με την έμφυτη -και πάλι- ματαιοδοξία. Δευτερευόντως, ασχολείται με φιλοσοφικά ερωτήματα περί της αφθαρσίας και της αθανασίας, των νοητικών διαφοροποιήσεων, των ταξικών διαφορών και της επανάστασης ως εκδίκησης των τάξεων, της έννοιας του θεού και των λογικών κενών που καλύπτει. Παραμένει ένα εξευγενισμένο b-movie με ήρωα μια καρικατούρα που παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό του. (έχει και λίγο βυζάκι μέσα στα πλαίσια της υψηλής κουλτούρας).

έχει και λίγο βυζάκι μέσα στα πλαίσια της υψηλής κουλτούρας

Follow @CineTwts

Il Divo (2008)

Ο Πάολο Σορεντίνο είναι σίγουρα ένας από τους πιο δεξιοτέχνες σύγχρονους σκηνοθέτες. Τα πλάνα του ήταν από τότε έργα τέχνης (στις επόμενες ταινίες του, το τερμάτισε παντελώς), το παιδί το κατέχει το επάγγελμα. Όμως η ταινία του δεν τραβάει. Ούτως ή άλλως είναι βαρετό θέμα η βιογραφία ενός πολιτικού προσώπου όσο διεφθαρμένο (ή όχι) κι αν είναι. Άσε που σε αφήνει καμία ώρα στην εισαγωγή μέχρι να μπει στο ψητό. 

Πολλοί είναι που τον συγκρίνουν με τον Φελίνι κι άλλοι τόσοι που τον βλέπουν σαν κοινό αντιγραφέα του. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία, δεν χάνω ταινία του.

Follow @CineTwts