Δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από την οθόνη. Όπως έλεγα και σε ένα προηγούμενο ποστ, οι Κορεάτες έχουν δημιουργήσει ένα καινούριο είδος κινηματογράφου, το σινεμά εκδίκησης. Την πρωτόγνωρη εμπειρία που με έκανε να νιώσω το 2003 ο Τσαν-Γουκ Παρκ με το "Old Boy", νιώθω πάλι με την ταινία του Τζι-Γουν Κιμ. Έχει κάποιες σεναριακές ευκολίες (όπως σχεδόν όλα του είδους) αλλά το ξεπερνάς εύκολα λόγω των απανωτών ανατροπών. Σε κάποια σημεία έβαλε νερό στο κρασί του για να μην γίνει ο "ήρωας" αντιπαθής και αυτό του στέρησε υψηλότερη βαθμολογία.
Τεραστια ταινία κοκαρισμενη σκηνοθεσια και υπεροχη βια.Μοναδικη ενσταση που ο πρωταγωνιστης εμοιαζε με το γκομενο της μπαρμπι
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα κι αυτό δεν με χάλασε, μου άρεσε η αντίθεση του άσχημου "κακου" και του όμορφου "καλού", πιστευω ότι έπαιξε ρόλο στη τελικη μη αναμενόμενη ανατροπή.
Διαγραφή