****
("In Good Company")
Σπάνιο το
φαινόμενο να δεις καλή ελληνική κωμωδία (εκτός άμα γελάς με τον Σεφερλή), ο
Ζαπατίνας το πέτυχε με το "Ένας κι Ένας" με ένα πολύ δυνατό
πρωταγωνιστικό δίδυμο, το Νίκο Καλογερόπουλο και τον Γιώργο Κιμούλη και έξυπνο
σενάριο, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο αλλά καλά προσαρμοσμένο στην ελληνική
πραγματικότητα. Ο ένας είναι πρώην τρόφιμος ψυχιατρείου κι άλλος πρώην τρόφιμος
σωφρονιστικού ιδρύματος, συναντιούνται τυχαία και συνεχίζουν μαζί ένα
οδοιπορικό στην ελληνική επαρχία με κατεύθυνση …το λιμάνι της Νέας Υόρκης και
το Αμερικανικό Όνειρο. Κέρδισε ένα τσουβάλι βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης συμπεριλαμβανομένου
και αυτού της Καλύτερης Ταινίας. Στα μπόνους της ταινίας το στριπτίζ της Εβελίνας
Παπούλια (στο βάζω εδώ για να σε δελεάσω).
Η ταινια λογω της οποιας αποφασισα να παρακολουθησω Ζαπατινα. Δυστυχως δεν με δικαιωσε ο σκηνοθετης... Παρακολουθειται πολυ ανετα ακομη και μετα απο 12 χρονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ και για τον Ζαπατίνα και για τα 12 χρόνια!
Διαγραφή