***1/2
Επική ταινία
δράσης, το μπλοκμπάστερ της χρονιάς. Ο Κρίστοφερ Νόλαν παραδίδει έναν Μπάτμαν
όπως δεν τον έχουμε γνωρίσει ξανά. Το σενάριο στο πρώτο μισό είναι χαοτικό, το δεύτερο
μισό είναι αυτό που κάνει τη διαφορά. Σε αυτό, ο Μπάτμαν έχει πολύ λιγότερο
χρόνο συμμετοχής, οξύμωρο μα ήταν το καλύτερο χρονικά σημείο της ταινίας. Θέλω
να πιστεύω ότι ο Νόλαν τελείωσε την ταινία του περίπου 5 λεπτά νωρίτερα από το
επίσημο φινάλε της (αν το δεις θα καταλάβεις τι εννοώ). Χάρηκα που κράτησε τη
δράση (το ξύλο) στο απαραίτητο μίνιμουμ. Χάρηκα κάποιες εκπλήξεις του σεναρίου.
Αλλά δεν ενθουσιάστηκα όσο περίμενα, ίσως τελικά να μου άρεσε περισσότερο ο πιο
ανήλικος και αφελής Μπάτμαν του Τιμ Μπάρτον.
Με ξένισε κάπως όταν ένιωσα να κάνει πολιτική καθοδήγηση (ένα μπλοκμπάστερ που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, σε όλα τα επίπεδα μόρφωσης, γενικά σε όλο τον κόσμο, είναι απαραίτητο να ασκεί πολιτική;). Ειδικά με το μήνυμα ότι η «αλλαγή» είναι το κακό μασκαρεμένο και ευτυχώς που αστυνομικοί με αυτοθυσία πολέμησαν για τη σωτηρία της πόλης. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα και ίσως αχρείαστο να σχολιαστεί περεταίρω.
ΑπάντησηΔιαγραφή