***
(«Οδηγός Αισιοδοξίας»)
Ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ («Spanking The Monkey») είναι σκηνοθέτης που συμπαθώ πολύ, πιστεύω ότι οι 3 πρώτες ταινίες του είναι οι καλύτερές του και δικαίως έχει αναδειχθεί. Ακουμπάει ένα σοβαρό θέμα με κωμική διάθεση και γίνεται διασκεδαστική. Στο δεύτερο μισό της όμως χάνει το σκέρτσο της και πέφτει στα επίπεδα μιας οποιασδήποτε προβλεπόμενης βιομηχανοποιημένης/τυποποιημένης ταινίας (γι’ αυτό και η χαμηλότερη βαθμολογία). Οι ερμηνείες όλων είναι πολύ καλές με πιο εντυπωσιακή αυτή του Μπράντλεϊ Κούπερ που δεν μας έχει συνηθίσει.
Follow @CineTwts
(«Οδηγός Αισιοδοξίας»)
Ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ («Spanking The Monkey») είναι σκηνοθέτης που συμπαθώ πολύ, πιστεύω ότι οι 3 πρώτες ταινίες του είναι οι καλύτερές του και δικαίως έχει αναδειχθεί. Ακουμπάει ένα σοβαρό θέμα με κωμική διάθεση και γίνεται διασκεδαστική. Στο δεύτερο μισό της όμως χάνει το σκέρτσο της και πέφτει στα επίπεδα μιας οποιασδήποτε προβλεπόμενης βιομηχανοποιημένης/τυποποιημένης ταινίας (γι’ αυτό και η χαμηλότερη βαθμολογία). Οι ερμηνείες όλων είναι πολύ καλές με πιο εντυπωσιακή αυτή του Μπράντλεϊ Κούπερ που δεν μας έχει συνηθίσει.
συγγνώμη ρε καρντάσι αλλά από τις τόσες ταινίες που έχει κάνει εσύ έχεις συγκρατήσει το spanking the monkey?
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω "συγκρατήσει" τις 3 πρώτες του, όπως κι αναφέρω.
Διαγραφή