Oculus (2013)

(«Ο Καθρέφτης της Κολάσεως»)
Θρίλερ τρόμου, αν και δεν τρόμαξα. Πήρε πολύ ενδιαφέρον δρόμο αφήγησης, ανακατεύοντας το παρελθόν, το παρόν και τις (πιθανές) παραισθήσεις των πρωταγωνιστών. Ο Μάικ Φλάναγκαν (από μοντέρ το γύρισε στην σκηνοθεσία) κατάφερε μόνο με το έξυπνο μοντάζ του, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα και σασπένς. Αν απέφευγε κάποια κλισέ του είδους θα είχε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα.

Άλλη μια παραγωγή της Blumhouse Productions που τα ευθύνεται για τα «Sinister», «Purge», «Insidious» και «Paranormal Activity»

Follow @CineTwts

The Grand Budapest Hotel (2014)

Ένα ακόμα επεισόδιο στην “μοναδική” ταινία του Γουές Άντερσον. Η αισθητική του παραμένει απαράλλακτη, το χιούμορ του αναμενόμενο και αλλοκοτιά του μονόχρωμη. Από την άλλη, οι χαρακτήρες έχουν ενδιαφέρον, οι ερμηνείες προσθέτουν επιπλέον πόντους, είναι καλογυρισμένο και πιο ακριβό από ποτέ. 

Ένα τεταρτάκι να έβλεπα μόνο, θα μπορούσα να γράψω την ίδια κριτική χωρίς να πέσω έξω.

Follow @CineTwts

The Lady Vanishes (1938)

(«Η Κυρία Εξαφανίζεται»)
Θρίλερ μυστηρίου με έξυπνο σενάριο, ανατροπές, εκπλήξεις και μπουρδουκλώματα. Η έντονη κωμική διάθεση σε συνδυασμό με το ρομάντζο του πρωταγωνιστικού ζεύγους, λειτούργει ακόμα, 70 χρόνια αργότερα. 

Αναλογίσου ότι γυρίστηκε το 1938, όταν όλος ο κόσμος προετοιμαζόταν για τον επικείμενο πόλεμο, ασκώντας έμμεση κριτική στην μέχρι τότε στάση της Μεγάλης Βρετανίας.  

  

Μαζί με τα "39 σκαλοπάτια", είναι οι καλύτερές του, πριν ο Χίτσκοκ ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ανακατεύει και ρομάντζο, πρωτοπόρα κίνηση τότε ενώ σήμερα θεωρείται δεδομένο για τις χολιγουντιανές παραγωγές.

 

Follow @CineTwts