(«Living Dangerously»)
Κωμωδία. Άτυπη συνέχεια του «Λούφα ΚαιΠαραλλαγή» με διαφορετικούς ηθοποιούς. Ξεκίνησε ευοίωνα, με εξέπληξε, σε κάποια σημεία έτρεχε νεράκι. Από τη μέση και μετά, άρχισε το ναυάγιο. Έχασε το μέτρο και μπήκε στη σφαίρα της ελαφρότητας. Από ότι φαίνεται η προχειροδουλειά του σεναρίου και της σκηνοθεσίας επηρέασε και τους ηθοποιούς που έδειχναν να βαριούνται, να μην έχουν καμία διάθεση.
Follow @CineTwts
Κωμωδία. Άτυπη συνέχεια του «Λούφα ΚαιΠαραλλαγή» με διαφορετικούς ηθοποιούς. Ξεκίνησε ευοίωνα, με εξέπληξε, σε κάποια σημεία έτρεχε νεράκι. Από τη μέση και μετά, άρχισε το ναυάγιο. Έχασε το μέτρο και μπήκε στη σφαίρα της ελαφρότητας. Από ότι φαίνεται η προχειροδουλειά του σεναρίου και της σκηνοθεσίας επηρέασε και τους ηθοποιούς που έδειχναν να βαριούνται, να μην έχουν καμία διάθεση.
Ο Περάκης παραμένει ο σκηνοθέτης της μιας επιτυχίας. |
Από το σημείωμα του σκηνοθέτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Αν η ΛΟΥΦΑ ήταν τα βιώματα ενός υπάκουου φαντάρου που ήρθε να υπηρετήσει την πατρίδα και έγινε συνεργάτης της χούντας που κατέλαβε την εξουσία, ο ΒΙΟS είναι η πολιτεία ενός δημοσίου υπάλληλου, τον οποίο ο εργοδότης του έχει αναγκάσει να εξυπηρετεί ένα κόμμα το οποίο έχει καταλάβει τον κρατικό μηχανισμό. Όπως και πριν από είκοσι χρόνια στο στρατό οι «παλιοσειρές» του έχουν συμβιβαστεί λίγο πολύ με το καθεστώς και μερικοί το εκμεταλλεύονται.
Ο Καραμάνος της ΛΟΥΦΑΣ θα μπορούσα να είμαι κι εγώ, αν δεν είχε έρθει από την Τασκένδη κι όχι από το Μόναχο κι αν δεν είχε ταλαιπωρηθεί, ώστε να φθάσει στα όριά του. Εγώ δεν ταλαιπωρήθηκα αρκετά, ούτε σαν σκαπανέας στο Ναύπλιο, ούτε στο λόχο καταδρομών που είχε καταλάβει τον πύργο του ΟΤΕ στο κίνημα της 21ης Απριλίου. Η μόνη αυθόρμητη αντίδρασή μου ήταν η διοχέτευση της πληροφορίας, ότι o WDR και το Ελληνογερμανικό Εμπορικό Επιμελητήριο συμφώνησαν να χαρίσουν στην ΤΕΔ τον τότε πιο ισχυρό –ασπρόμαυρο- πομπό της Ευρώπης στο Langenberg, όπου βρέθηκα να συνοδεύω σαν διερμηνέας τέσσερις αξιωματικούς το ξημέρωμα της 21ης. Το ηρωικό σενάριο θα ήταν να λιποτακτήσω να παρατήσω στο έλεος των Γερμανών τους αξιωματικούς μου και να εμποδίσω την παράδοση του πομπού ανατινάζοντάς τον. Αλλά τότε δεν υπήρχε η RAF, ούτε σαν ιδέα κι ο εξωκοινοβουλευτικός φίλος μου Rolf ήταν ακόμη ασκούμενος δικηγόρος. Το μόνο που έκανα ήταν να νιώσω μια μικρή ικανοποίηση, όταν μερικές εβδομάδες αργότερα που πήγαμε να παραλάβουμε τον πομπό οι τεχνικοί του WDR μας έστειλαν στην πρεσβεία μας στην Βόννη για να μάθουμε γιατί δεν μας τον δίνουν...
Σ’αυτά τα βιώματα οφείλονται ίσως οι εμμονές μου με τον ΟΤΕ, τους πομπούς και τα ΜΜΕ και ανατινάξεις γενικά. Στην ΛΟΥΦΑ όμως δεν υπήρχε χρόνος να επεξεργαστώ τις προσωπικές μου ενοχές, γιατί έπρεπε να χωρέσει ολόκληρος στρατός πολιτών, πολιτικών και μια κοινωνία που συνέχισε να λουφάρει συλλογικά τα επόμενα 7 χρόνια. Την αντίσταση των λίγων είχαν προλάβει να αναδείξουν άλλοι πριν από μένα και τον εφησυχασμό των συνειδήσεων των πολλών είχαν αναλάβει μετά το 74 τα πολιτικά κόμματα.
* ΒΙΟS είναι το Basic Input Output System κάθε υπολογιστή όπως εξηγεί κι ο Καραμάνος στον προϊστάμενό του.»
http://www.nikosperakis.gr/film-detail.php?id=1004#/intro