(«Εκτελεστής Χωρίς
Οίκτο»)
Ταινία δράσης/εκδίκησης. Την ευχαριστήθηκα περισσότερο από την πρώτη. Γούσταρα την κάρφικη ατμόσφαιρα, και τη γραφική βία. Του λείπει η σκοταδίλα της Νέας Υόρκης αλλά αναπληρώνει με ένα φρικουλιάρικο Λος Άντζελες. Καλύτερο από το πρώτο δεν το λες αλλά σίγουρα πιο διασκεδαστικό.
Ταινία δράσης/εκδίκησης. Την ευχαριστήθηκα περισσότερο από την πρώτη. Γούσταρα την κάρφικη ατμόσφαιρα, και τη γραφική βία. Του λείπει η σκοταδίλα της Νέας Υόρκης αλλά αναπληρώνει με ένα φρικουλιάρικο Λος Άντζελες. Καλύτερο από το πρώτο δεν το λες αλλά σίγουρα πιο διασκεδαστικό.
 |
| Ναι αυτός είναι ο Λόρενς Φισμπερν |
Με έτοιμο κοινό και λιγότερο άγχος, η ίδια ομάδα, με διαφορά οχτώ χρόνων, έφτιαξε ένα b movie εκδίκησης που δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το πρώτο «Death Wish» στην εποχή του έσπαγε τα ταμεία κι έτρεχε ο κόσμος να το δει, σήμερα όμως και τα δύο, δεν είναι κάτι παραπάνω από γραφικές ταινίες εκδίκησης μιας ξεπερασμένης εποχής. Ο κύριος λόγος που προτιμώ την δεύτερη ταινία, είναι ότι δεν παίρνει τον εαυτό της τόσο στα σοβαρά παρά γυρίστηκε με στόχο να χορτάσει τον θεατή βία και γυμνό.
Η μουσική της ταινίας γράφτηκε από τον Τζίμι Πέιτζ, κιθαρίστα των Led Zeppelin. Εκείνη την εποχή ήταν γείτονας με τον σκηνοθέτη Μάικλ Γουίνερ και το έκανε λόγω της γνωριμίας τους.