Miss Violence (2013)

Θρίλερ μυστηρίου. Θα το ανέφερα κι ως «οικογενειακό θρίλερ» αλλά φοβάμαι ότι ο προσδιορισμός, δεν θα γινόταν αντιληπτός από όλους. Κλινικά καθαρή ατμόσφαιρα, συμμετρικά πλάνα, αρρωστημένα ερωτηματικά  και φινάλε που σοκάρει. 

Follow @CineTwts

The Video Dead (1987)

(«Τα Βίντεο Ζόμπι»)
Τρόμου με ζόμπι. Βίντεο “βου” επιλογής που μέσα στα χρόνια έχει αποκτήσει το δικό της κοινό. Έχει κάποιες πολύ καλές στιγμές και ένα εξαιρετικό τελευταίο 20λεπτο, άλλωστε, δυόμιση αστέρια είναι σχεδόν άριστα για ζομποταινία.

 

Follow @CineTwts

Pearl Jam Twenty (2011)

Μουσικό Ντοκιμαντέρ. Είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ «Ten», ο σκηνοθέτης Κάμερον Κρόου γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τους Pearl Jam. Οι φανατικοί ξέρουν για την πορεία και τις ιδιοτροπίες της μπάντας, παρ’ όλα αυτά, ο Κρόου έχει και για αυτούς νέο υλικό, με βίντεο από τις πρώτες τους εμφανίσεις, αναφορές στην κόντρα του Κομπέιν με τον Βέντερ και συνέντευξη από τον Κρις Κορνέλ. Ωραία πράγματα, γκραντζ. 
 

Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αν δεν είσαι φαν δεν θα χάσεις και τίποτα να μην το δεις.

Follow @CineTwts

Σεπτέμβρης (2013)

(«September»)
Δράμα. Η μυστηριώδης δυναμική μεταξύ δύο μοναχικών γυναικών πρέπει να είναι το θέμα της ταινίας, δεν είμαι και σίγουρος. Κάποια καλαίσθητα, παιχνιδιάρικα πλάνα, μεγάλες σιωπές, ακαταλαβίστικη συμπεριφορά και ένα σκυλάκι ίδιο με τον Τρανκίλο μου. Η Κόρα Καρβούνη είναι αρκετά φοβιστική, οπότε κρατάω την ερμηνεία της. Μήπως τελικά ήταν διαφημιστικό για την ανάγκη των μοναχικών ανθρώπων, της συντροφιάς ενός σκύλου;  

Κρατάω τη σκηνή που η ηρωίδα τραγουδάει στο αυτοκίνητό τους 
κι ο πατέρας της λέει ότι έχει απαίσια φωνή.
 

Follow @CineTwts

Kids (1995)

Ωμή αλλά ειλικρινής καταγραφή μιας μέρας μιας παρέας εφήβων. Κοινωνικό σχόλιο για την καμένη γενιά της ευημερίας, για την γενιά μου. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, ακόμα σοκάρει. Το ντοκιμαντερίστικο ύφος και οι ερασιτέχνες ηθοποιοί του δίνουν ακόμα μεγαλύτερη αμεσότητα. 

Follow @CineTwts