Ένας ρατσιστής
σκύλος, εκπαιδευμένος να επιτίθεται σε μαύρους. Ο μύθος γύρω από αυτό το
απαγορευμένο ρατσιστικό φιλμ είναι μεγαλύτερος από ότι το φιλμ καθαυτό. Πρωτότυπη
ιδέα, αν και θα το ήθελα λίγο πιο μπρουτάλ. Όμως, παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό
της, είναι φλύαρη και προβλέψιμη. Η μουσική του Έννιο Μορικόνε και η σκηνή με
τον παππού και τις εγγονούλες του ήταν τα καλύτερά μου.
 |
|
Kάτι είχαν βάλει στα μάγουλα του σκύλου με
αποτέλεσμα να μένουν τα χείλη του συνέχεια σηκωμένα ώστε να φαίνονται τα δόντια
του. Λίγο αν ξέρεις από σκύλους, τον βλέπεις ότι χαμογελάει, τον βλέπεις ότι δεν
είχε επιθετική συμπεριφορά, δεν έχει κατεβασμένα τα αυτιά του. Το πιο αστείο
είναι όταν έδειχνε τα δόντια του και ταυτόχρονα γλειφόταν. Φαντάζομαι κάποια
λιχουδιά θα του έδειχναν για να κοιτάει προς τα εκεί και του έτρεχαν τα σάλια.
|
Κατακρίθηκε, δεν προβλήθηκε, και σχεδόν χάθηκε γιατί θεωρήθηκε ρατσιστική. Κυκλοφόρησε σε DVD μετά από 25 χρόνια. Δεν μου κάνει και τόσο εντύπωση, έχει συμβεί τόσες φορές στο παρελθόν να μην αναγνωρίζεται το προφανές διότι οι άνθρωποι που είναι διορισμένοι να το κρίνουν ή είναι βλάκες ή ευθυνόφοβοι (ειδικά εδώ στο Ελλάδα οι ευθυνόφοβοι υπάλληλοι αποτελούν την πλειοψηφία).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντωμεταξύ η μάνα μου έχει ένα ίδιο σκύλο, την Βεντέτα, η οποία είναι πολύ χαδιάρα. Σκέφτομαι σοβαρά να την βάλω να δει την Βεντέτα της να κατασπαράζει μαύρους, να παίρνω σε βίντεο τις αντιδράσεις της και να το ανεβάσω στο ιντερνέτς.
Kαι cameo εμφάνιση του σκηνοθέτη Πολ Μπαρτέλ.
http://cinetwts.blogspot.gr/2012/11/eating-raoul-1982.html