(«Toy’s House»)
Νεανική ταινία, αυτές που αποκαλούν “ενηλικίωσης”. Σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζόρνταν Βογκτ-Ρόμπερτς. Φρέσκια ταινία που έχει κάτι να πει, μεγάλο της ατού το έξυπνο χιούμορ. Δουλεμένοι χαρακτήρες, ιδιαίτεροι, πολυδιάστατοι, αληθινοί. Ξεχωρίζω την ερμηνεία του Νικ Όφερμαν στο ρόλο του πατέρα αλλά και του νεαρού Μόιζες Αρίας στο ρόλο του Μπιάτζιο.
Μεγάλο της ατού το έξυπνο χιούμορ |
Μπόνους, η μικρού μήκους του σκηνοθέτη
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.funnyordie.com/videos/a5c1f2716c/successful-alcoholics
Δυστυχώς θα διαφωνήσω. Τη βρήκα μέτρια, με ελάχιστα ανεπτυγμένους χαρακτήρες (ίσως γιατί περίμενα κάτι λιγότερο κωμικό) και, αν και είχε αρκετό χιούμορ, θα προτιμούσα να ήταν πιο διακριτικό και να δίνεται περισσότερη έμφαση στην ψυχολογία των παιδιών, τη σχέση τους, τους προβληματισμούς τους. Γιατί, ας πούμε, ο Μπιάτζιο, που ερμηνευτικά όντως ήταν απολαυστικός και έβγαζε το περισσότερο γέλιο, υπήρχε μόνο για αυτό, για να έχει πλάκα. Αλλιώς δεν κόλλαγε πουθενά! Και αφαιρούσε ό,τι αληθοφάνεια προσπαθούσε το φιλμ να δώσει στους χαρακτήρες και την ιστορία της. (2/5)
ΑπάντησηΔιαγραφή