Σκληρό δράμα. Πολύ επιθετικό και ταυτόχρονα πεσιμιστικό, από τις ταινίες που μου αρέσουν. Το πρώτο μισό με ενθουσίασε, μου θύμισε Χάνεκε στις καύλες του. Το δεύτερο μισό με προσγείωσε, ένιωσα ότι υπεραναλύει τις καταστάσεις, σου δίνει μασημένη τροφή. Πολύ δυνατό φινάλε, δεν κώλωσε.
Κάποιοι περιττοί μονόλογοι των πρωταγωνιστών. Κάποιες σκηνές που εκβιάζουν το συναίσθημα. Αυτά με χάλασαν, δεν χρειάζονταν. Ένιωθα ότι ο σκηνοθέτης προσπαθεί να κερδίσει τον θεατή σε φάσεις που τον κρατάει από τα αχαμνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πιετά (στα ιταλικά σημαίνει έλεος) είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό που φιλοτεχνήθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο, είναι γνωστή και ως «Αποκαθήλωση». http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8a/Michelangelo%27s_Pieta_5450_cropncleaned.jpg/572px-Michelangelo%27s_Pieta_5450_cropncleaned.jpg
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, εγώ του βάζω την ίδια βαθμολογία, αλλά τα σχόλιά μου είναι τα ανάποδα: Με το ζόρι με κέρδισε μέχρι τη μέση, με συγκλόνισε από εκεί κι έπειτα. Είναι σαφώς και θέμα γούστου, αφού εμένα με συγκίνησε πολύ η τρυφερότητα που αναδυόταν μέσα από τη γενικότερη σκληρότητα και λόγω της αντίθεσης γινόταν ακόμα πιο έντονη. Αυτή, όμως, απ' όσο έχω καταλάβει δεν πολυ-είναι το στυλ σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε μόνο μερικές μικρο-παραφωνίες που με ψιλοχάλασαν σε σημεία (πχ στγιμές επιτηδευμένα ψυχρής σκηνοθεσίας) αλλά κατά τ' άλλα, σχεδόν με στοίχειωσε...
Όπως σου ξαναείπα, πάντα απολαυστικότατες οι κριτικές-"σφηνάκια"! :)