Καλή πρόθεση, λάθος εκτέλεση. Υποτίθεται ότι μέσα από την ιστορία της Ηλέκτρας, η σκηνοθέτις παρουσιάζει την καθημερινότητα μιας υγιούς μερίδας, σκεπτόμενων αντιεξουσιαστών. Δεν μπορείς όμως να χρωματίζεις κάτι που έχει διαλέξει να είναι “μαύρο”. Το εξωραΐζεις για να το φέρεις στα μέτρα σου. Για να το δικαιολογήσεις. Για να το καταλάβεις (όπως η Ηλέκτρα δεν καταλαβαίνει τον φίλο της που - από επιλογή του - είναι στη φυλακή για τον αγώνα του).
https://www.youtube.com/watch?v=cIrs7OA-Qlk
Δεν αρκεί να είσαι διαφορετικός από τους πολλούς αλλά ίδιος με κάποιους λίγους. Ή επιλέγεις να ακολουθείς έναν διαφορετικό δρόμο, έναν δρόμο διαφορετικότητας, ή επιλέγεις να ακολουθείς το κοπάδι, ένα κοπάδι. Ακόμα κι αν το κοπάδι ισχυρίζεται ότι ο καθένας είναι διαφορετικός και ότι δεν ακολουθούν κανέναν. Ανάμεσα σε αυτούς τους ακόλουθους είναι και η Ηλέκτρα. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος τύπος ντυσίματος, ένας συγκεκριμένος τύπος κουρέματος, μια εναλλακτική μόδα που την εφαρμόζουν όλοι και τους κάνει να νιώθουν ξεχωριστοί. Η αίσθησή μου είναι ότι η Κωνσταντίνα Βούλγαρη δεν έχει κάνει αυτόν τον διαχωρισμό μέσα της με αποτέλεσμα άνθρωποι που αγωνίζονται για τα πιστεύω τους να τους παρουσιάζονται σαν καρικατούρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι σωστό να συγκρίνω αλλά δεν μπορώ και να το αποφύγω, στις ταινίες του, ο Νίκος Νικολαϊδης δεν χρησιμοποιεί ποτέ αληθινά περιπολικά ή αληθινές στολές αστυνομικών, για να μην χρειαστεί να τους ζητήσει άδεια. Αυτό είναι το προφίλ των ανθρώπων που προσπαθεί να περιγράψει η Βούλγαρη κι όχι καλλιτέχνες που φοράνε μπλουζάκια Clash και αράζουν στην αποστειρωμένη πλατεία Εξαρχείων.