Δράμα, γυρισμένο σαν ντοκιμαντέρ, με θέμα την αλβανική βεντέτα. Ένας παραλογισμός που η νέα γενιά δεν μπορεί να αντέξει. Την εποχή του ίντερνετ, των “έξυπνων” κινητών, της άμεσης επικοινωνίας με όλο τον κόσμο, δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να ακολουθεί κανόνες του 15ου αιώνα για την “τιμή” της οικογένειας. Εντυπωσιακά καλή, περιέργως παραμελημένη στην χώρα μας παρότι μοιράζεται τόσα κοινά με το δικό μας παρελθόν.
 |
|
Σαν να βλέπεις την ελληνική επαρχεία
50 χρόνια πριν. |
Οι Αλβανοί υπακούν στο Κανούν (Κανόνας), ένας κώδικας συμπεριφοράς βασισμένος στην παράδοση, που διευκολύνει την ειρηνική συμβίωση της κοινωνίας, μόνο που είναι γραμμένος το 15ο αιώνα. Σήμερα η τεχνολογία σου επιτρέπει να επικοινωνήσεις με την άλλη άκρη του κόσμου αλλά το Κανούν σου απαγορεύει να βγεις από το σπίτι σου. Συμφωνά με το Κανούν, όσο έχεις μπέσα (λέξη που έχει έρθει και στο δικό μας λεξιλόγιο) κυκλοφορείς στο χωριό αλλιώς είσαι υποχρεωμένος να κάτσεις σπίτι σου. Μπέσα σημαίνει “λόγω τιμής” και στα αλβανικά. Οι Αλβανοί προτιμούν να πεθάνουν παρά να χάσουν τη μπέσα τους. Όποιος δεν έχει μπέσα είναι μπαμπέσης, pabese στα αλβανικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικά αυτό μου θυμίζει το δικό μας περίφημο, “τι καλά που ήταν τότε, που κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές, που δεν υπήρχαν ληστές, που τα παιδιά έπαιζαν στις αυλές των σπιτιών”, που η κάθε οικογένεια είχε τον αρχηγό-πατριάρχη, που οι άντρες σφάζονταν σε πολυετείς βεντέτες, που οι γυναίκες δεν είχαν λόγο, που τα παιδιά πέθαιναν στη γέννα, που οι χήρες -αν είχαν αγόρι, τους το έπαιρνε το σόι του νεκρού για να εισπράττει την σύνταξη κ.τ.λ. Άντε γεια μας, ξέφυγα πάλι.
Μου θύμισε αρκετά τις ταινίες του Τούρκου Σεϊλάν, που αναμιγνύει την νοοτροπία του σήμερα με τις φοβίες του παρελθόντος, την επιστήμη με την προκατάληψη.
http://cinetwts.blogspot.gr/2013/09/once-upon-time-n-anatolia-2011.html